Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Բորիս Ջոնսոնն ուզում է օգտվել Ուկրաինայի եւ ԵՄ որոշ երկրների միջեւ աճող լարվածությունից: Ջոնսոնն առաջարկում է ստեղծել նոր քաղաքական, տնտեսական եւ ռազմական դաշինք, որն այլընտրանք կդառնա ԵՄ-ին եւ կմիավորի այն երկրներին, որոնք միավորված են Բրյուսելի հանդեպ անվստահությամբ, ինչպես նաեւ Գերմանիայի պատասխանը կլինի «Ռուսաստանի ռազմական ագրեսիային», գրում է իտալական Corriere della Sera թերթը՝ վկայակոչելով աղբյուրներին։

Թերթը նշել է, որ Ջոնսոնն արդեն մեկ ամսից ավելի իր սարդոստայնն է հյուսում։ Մեծ Բրիտանիայի վարչապետն առաջին անգամ իր գաղափարը ապրիլի 9-ին Կիեւ կատարած այցի ժամանակ Վլադիմիր Զելենսկուն է ներկայացրել։ Բորիս Ջոնսոնի առաջարկած Եվրոպական համագործակցության մոդելը ենթադրում է, որ Մեծ Բրիտանիան առաջնորդ կլինի, եւ Ուկրաինայից բացի, այնտեղ կընդգրկվեն Լեհաստանը, Էստոնիան, Լատվիան եւ Լիտվան, հնարավոր է նաեւ՝ Թուրքիան: Բանակցությունները շարունակվում են Կիեւ Ջոնսոնի կատարած այցից հետո, եւ Մեծ Բրիտանիայի կողմից Ուկրաինային սիրաշահումը դարձել է ավելի համառ եւ մանրամասն:

Աղբյուրների համաձայն, Ջոնսոնն առաջարկում է ստեղծել այնպիսի պետությունների դաշինք, որոնք «նախանձախնդիր են իրենց ազգային ինքնիշխանության հարցում, տնտեսության մեջ լիբերալ են եւ լի են Մոսկվայի ռազմական սպառնալիքի դեմ առավելագույն անհանդուրժողականություն ցուցաբերելու վճռականությամբ»։ Կիեւը դեռեւս հստակ դիրքորոշում չի ընդունել բրիտանական նախաձեռնության վերաբերյալ, բայց նաեւ չի մերժել այն ի սկզբանե: Ուկրաինական վերնախավը համոզվել է, որ Գերմանիայում եւ Ֆրանսիայում շատ քչերը Վլադիմիր Պուտինի պարտության հույս ունեն։ Հետեւաբար, Զելենսկին սպասում է հունիսի 23-ին կայանալիք ԵՄ գագաթաժողովին, երբ առաջնորդները պետք է որոշեն Ուկրաինային «թեկնածուի» կարգավիճակ տալու հարցը, որպեսզի պաշտոնապես սկսեն ԵՄ անդամակցության բանակցությունները։ Սակայն փաստ չէ, որ հունիսի 23-ի որոշումը կլինի ճիշտ այնպիսին, ինչպիսին ակնկալում է Ուկրաինան, այդ թվում այն պատճառով, որ այն բողոքի ցույցեր կառաջացնի Ալբանիայում եւ Հյուսիսային Մակեդոնիայում, որոնք տարիներ շարունակ սպասում էին «թեկնածուի» կարգավիճակին։ Հետեւաբար, կա եւս մեկ վարկած, ըստ որոշ բանակցողների՝ ԵՄ առաջնորդները կարող են սահմանափակվել Կիեւի «եվրոպական հեռանկարի» մասին մշուշոտ հայտարարությամբ։