Հունաստանը գաղտնի կերպով իսրայելական սպառազինության համակարգեր է տեղակայում՝ թուրքական անօդաչու թռչող սարքերին հակազդելու համար, Forbes ամսագրի հոդվածում գրում է անկախ տեսաբան եւ վերլուծաբան Փոլ Իդոնը։

«Թուրքական արտադրության անօդաչու սարքերը մեծ խնդիր են Հունաստանի համար, եւ Աթենքը վերջերս սկսել է լուծել այդ խնդիրը իսրայելական նոու-հաուի օգնությամբ:

Հունաստանը վերջին երկու ամսվա ընթացքում «թշնամու անօդաչու թռչող սարքերի դեմ իսկական հովանոց է» ներդրել ամբողջ երկրում կղզիների եւ այլ կարեւոր օբյեկտների վրա, գրում է Վասիլիս Նեդոսը հունական Kathimerini օրաթերթում:

Համակարգն օգտագործում է իսրայելական տեխնոլոգիաները՝ անօդաչու թռչող սարքերը կուրացնելու եւ դրանց թռիչքային պլանները խաթարելու համար:

«Ըստ էության, սա անօդաչու թռչող սարքերից պաշտպանական համակարգի այն տարբերակն է, որն ունի իսրայելական Drone Dome-ի բնութագրերը, բայց հարմարեցված է Հունաստանի կոնկրետ կարիքներին եւ կղզիների ու այլ սահմանամերձ տարածքների աշխարհագրական ռելիեֆին»,- գրել է Նեդոսը: Իսրայելական Rafael Advanced Defense Systems ընկերության կողմից կառուցված Drone Dome-ը մասնագիտացած է թշնամու անօդաչու թռչող սարքերի դեմ պայքարում: Այս համակարգը կարող է չեզոքացնել անօդաչու թռչող սարքերը՝ խլացնելով դրանց կապը եւ GPS-ը։ Լիովին ինքնավար անօդաչու սարքերն օգտագործում են անտեսանելի 10 կիլովատտ հզորությամբ լազեր, որը կարող է հարվածել անօդաչուներին մինչեւ երկու մղոն հեռավորությամբ։

Rafael-ն իր հաճախորդներին առաջարկում է համակարգի անհատական տարբերակներ, ինչպես դա, ամենայն հավանականությամբ, եղել է Հունաստանի համար տվյալ դեպքում:

Վերջին շրջանում հույն-իսրայելական պաշտպանական կապերն ընդլայնվել են։ 2021 թվականին երկու երկրները ստորագրել են իրենց պատմության մեջ ամենախոշոր՝ 1,68 միլիարդ դոլար արժողությամբ պաշտպանական գործարքը, որը ներառել է M-346 ուսումնական ինքնաթիռի ձեռքբերում եւ Հունաստանում թռիչքների դպրոցի ստեղծում: Ուստի զարմանալի չէ, որ Աթենքը ձեռք է բերել Drone Dome-ը եւ, հնարավոր է, իսրայելական այլ նմանատիպ համակարգեր:

(Աթենքը ցանկանում էր գաղտնի պահել Drone Dome-ի ձեռքբերումը, եւ իսրայելական զենքի ընկերությունները հրապարակայնորեն չեն բացահայտում, թե ովքեր են իրենց հաճախորդները՝ համաձայն քաղաքականության:)

Հունաստանի կողմից ներկայումս 24 կործանիչների ձեռքբերումը Ֆրանսիայից, 84 հատ F-16-ների արդիականացումը Block 72-ի վերջին կոնֆիգուրացիայով եւ ապագայում առնվազն հինգերորդ սերնդի 20 հատ F-5-երի, 35 հատ Lightning II անտեսանելի ինքնաթիռների ձեռքբերումը Հունաստանի ռազմաօդային ուժերի համար զգալի տեխնոլոգիական առավելություն կապահովեն՝ իր թուրք մրցակցի նկատմամբ այս տասնամյակի վերջին։

Մյուս կողմից, Թուրքիան արդեն ունի անօդաչու թռչող սարքերի շատ ավելի մեծ եւ կատարելագործված նավատորմ:

Փետրվարին հունական պաշտոնաթող գեներալ Եվանգելոս Յորգուսիսը հոդված էր գրել, որտեղ նա հայտնում էր, որ թուրքական անօդաչու թռչող սարքերը, որոնք կանոնավոր թռիչքներ են կատարում Էվրոս գետից դեպի հունական Կաստելլորիզո եւ Մեիս կղզիներ, Հունաստանին «գլխացավանք» են պատճառում։ Նա նշել էր, որ թուրքական Bayraktar TB2 անօդաչու սարքերը կարող են օրական 3-4 թռիչք կատարել՝ հունական կղզիներում հունական ռազմանավերի եւ պաշտպանական միջոցների տեղաշարժին ուշադիր հետեւելու համար։

Այս անօդաչու թռչող սարքերը որսալու համար F-16-ների մշտական աճը մեծ մարտահրավեր է ռազմաօդային ուժերի համար: «Հունաստանն արդեն դժվարությամբ է հաղթահարում դա, եւ ավելի կդժվարանա, եթե Թուրքիան ավելացնի անօդաչու թռչող սարքերի եւ թռիչքների թիվը»,- նախազգուշացրել է Յորգուսիսը:

Մոտավորապես նույն ժամանակ, երբ հրապարակվեց Յորգուսիսի հոդվածը, ազգայնական «Հունական որոշում» կուսակցության առաջնորդ Կիրիակոս Վելոպուլոսը կասկածի տակ դրեց Rafale-ի նման բարձրակարգ կործանիչների օգտակարությունը մեծ թվով թուրքական անօդաչու սարքերի դեմ: «Ի՞նչ տարբերություն, եթե մենք գնենք 200 Rafale ինքնաթիռ, եթե թուրքերը մեզ շրջապատելու են 400 անօդաչու թռչող սարքերով»։

Աթենքում գիտակցում են այն խնդիրը, որ իրենցից ներկայացնում են թուրքական անօդաչու թռչող սարքերը։ Եթե Հունաստանն արդեն չի արել դա, ապա կարող է օգտագործել Drone Dome հզոր սենսորները՝ թուրքական անօդաչու թռչող սարքերին տեղը դնելու համար: Առճակատման դեպքում համակարգը կարող է նույնիսկ օգտագործել համակարգի ծանր պարտության հնարավորությունը։

Անօդաչու թռչող սարքերում իր ակնհայտ առավելությունն արդյունավետ օգտագործելուց Թուրքիայի հրաժարվելը կօգնի Հունաստանին ամրապնդել օդային ուժերի առաջացող առավելությունը ապագա ցանկացած առճակատման ժամանակ: Նրա կողմից այս իսրայելական համակարգերի ձեռքբերումը լավ սկիզբ է»։