Ադրբեջանցիները մի օր էլ Երեւանի մետրոն կպայթեցնեն։ Այս մասին օգոստոսի 9-ին լրագրողների հետ զրույցում ասաց ադրբեջանական հարցերով փորձագետ Արմինե Ադիբեկյանը։

Նրա խոսքով՝ իշխանությունն արդեն ապահովել է ադրբեջանցիների մուտքը «Զվարթնոց» օդանավակայանով։ Նա վստահ է, որ ադրբեջանիցներ կան ՀՀ այլ վայրերում, այդ թվում նաեւ Երեւանում։

«Մի զարմացեք, եթե մի օր էլ Երեւանի մետրոն պայթեցնեն։ Այսօր կեղծ ահազանգեր են ստացվում ռումբի տեղակայման մասին։ Մի օր դա իրականություն կդառնա»,-հավելեց Ադիբեկյանը։

Նա պարզաբանեց, որ տարածաշրջանում կայուն խաղաղություն ասելով Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը նկատի ուներ վերջին հայի ոչնչացումը։ Սա է նրանց պահանջն ու նպատակը։ Նա այս ամենի գլխավոր մեղավոր անվանեց Փաշինյանի աջակիցներին, որոնք պատրաստ են անել այն, ինչ ուզում են թուրքերն ու ադրբեջանցիները, քանի որ դա նրա իշխանության պահպանման միակ երաշխիքն է։ Որպես ապացույց Ադիբեկյանը հայտարարեց երկրի սահմանները հսկող զինվորների աշխատավարձի չափը՝ 200 հազար դրամ, վարչապետին հսկող ոստիկաններինը՝ ամսական 1 միլիոն դրամ։

«Իշխանությանը պետք չէ, որ մարդիկ գնան Արցախ եւ այնտեղ արթնացնեն ժողովրդին։ Ընդհակառակը, մի գեղեցիկ օր նրանց կհայտնեն, որ իրենք արդեն Ադրբեջանի քաղաքացիներ են։ Արցախը շրջափակված է, ինչպես 1991-ին, բայց այս անգամ Հայաստանը դավաճան դուրս եկավ»,-ընդգծեց Ադիբեկյանը։

Ինչ վերաբերում է Ադրբեջանի վերջին ագրեսիային, Արմինե Ադիբեկյանը վստահ է, որ Փաշինյանը խնդրել էր Բաքվին ձգձգել գործընթացը Բերձորում եւ Աղավնոյում, որպեսզի Հայաստանում ներքին լարվածությունը մի փոքր թուլանա։ «Այնուհետեւ Ադրբեջանը ագրեսիա սանձազերծեց՝ ուշադրությունը շեղելու համար։ Սա ծառայում է Ադրբեջանի շահերին եւ տեղավորվում է Հայաստանի շահերին դեմ ուղղված գործողությունների տրամաբանության մեջ, որը սկսվել է 2018 թվականին։ Կտոր առ մաս ապամոնտաժվում են հայկական ինքնությունը կազմող տարրերը։ Այդ ժամանակ մենք կամաչենք այն փաստից, որ մենք հայ ենք, իսկ սա մեր երկիրն է։ Մենք առաջնորդվում ենք այս ճանապարհով»,-նշեց փորձագետը։

Նա համոզմունք հայտնեց, որ քանի դեռ հայ հասարակությունը չի պատժել իր ներքին դավաճաններին, չի կարող հաղթել արտաքին թշնամուն։ «Ո՞ւր է Սասուն Միքայելյանը (ԵԿՄ նախագահ եւ Փաշինյանի աջակից,-խմբ․)։  Նրա ամբողջ պայքարը մի ժամանակ իրենից խլված գազալցակայանը հետ բերելն էր։ Երբ ստացավ, անմիջապես հանգստացավ։ Իսկ  Հայկ Խանումյանը (Արցախի տարածքային կառավարման եւ ենթակառուցվածքների նախարար,-խմբ.) ողջ կյանքում լինելով իբր ընդդիմադիր քաղաքական գործիչ՝ հետապնդել է միայն մեկ նպատակ՝ լինել իշխանության մաս եւ ավելի մոտ լինել տաշտակին։ Նրա ընդդիմադիր հայացքները փոխվեցին անմիջապես այն բանից հետո, երբ պաշտոն ստացավ։ Հիմա նա գտել է իր տեղը ռուսների ու թուրքերի միջեւ։ Նրան պաշտոն են խոստացել Ադրբեջանի շահերը պաշտպանելու դիմաց, որի դեմ նա իբր պայքարել է 44 օր»,- եզրափակեց փորձագետը։