Վոլոդիմիր Զելենսկին ավելի ու ավելի է բացահայտում իր իրական էությունը, գրում է Newsweek-ը՝ հոդվածով անդրադառնալով Ուկրաինայի ղեկավարին:
Ստորեւ ներկայացնում ենք հոդվածը.
Մի քանի ամիս է, ինչ Ուկրաինայի նախագահը վայելում է ամերիկյան մամուլի եւ հայտնի մարդկանց անդադար շողոքորթությունները: Սակայն այժմ Ուկրաինայում նրա կառավարման իրողությունն անհերքելի է դառնում նույնիսկ Ամերիկայում նրա ամենամոլի կողմնակիցների համար, որոնցից շատերը պատահաբար հանրապետականներ են:
Բառացիորեն վերջին մի քանի օրվա ընթացքում պատմությունը զգալիորեն փոխվել է. Նախ, Թոմաս Ֆրիդմանը՝ The New York Times-ից, փորձնական օդապարիկ է արձակել՝ պարզ ազդանշան Սպիտակ տան ամենավստահելի ստենոգրաֆներից մեկի կողմից. «Հարգելի ընթերցող: Ուկրաինայում պատերազմն ավարտված չէ. Իսկ մասնավոր հատվածում ԱՄՆ պաշտոնյաները շատ ավելի անհանգստացած են Ուկրաինայի ղեկավարությամբ, քան թույլ են տալիս: Սպիտակ տան եւ Ուկրաինայի նախագահ Վոլադիմիր Զելենսկիի միջեւ խորը անվստահություն կա՝ շատ ավելին, քան հաղորդվել է»:
Բայդենի վարչակազմը նախկինում նույնքան հավատարիմ է եղել Ուկրաինայում իրավիճակի սրացմանը, որքան սենատոր Լինդսի Գրեհեմը կամ դերասան Բեն Սթիլերը, սակայն հանկարծ նույնիսկ Արեւմտյան թեւը սկսում է գիտակցել Զելենսկիին անվերապահ աջակցության անիմաստությունը: Ըստ երեւույթին, սահմաններ կան նույնիսկ Վաշինգտոնի ռազմական մեքենայի համար:
Որո՞նք են այդ սահմանափակումները Ուկրաինայի նկատմամբ: Դե, նախ Զելենսկին կառավարում է մոտավորապես այնպես, ինչպես իր հակառակորդը՝ դատապարտված Պուտինը։ Զելենսկին փակել է Ուկրաինայում ընդդիմադիր բոլոր լրատվամիջոցները, այնուհետեւ արգելել ընդդիմադիր քաղաքական կուսակցությունների գործունեությունը։ Նա հայտարարել է, որ Ռուսաստանը կսպանի յուրաքանչյուր Կիեւցու՝ իրեն հասնելու նպատակով, սակայն ժամանակ է հատկացրել՝ լուսանկարվելու ամերիկյան Vogue նորաձեւության ամսագրի համար: Զելենսկին նույն օրը աշխատանքից ազատել է նաեւ ԱՄՆ գլխավոր դատախազի եւ ԿՀՎ ղեկավարի ուկրաինական համարժեքներին:
Ինչպես Ֆրիդմանը, CBS News-ը, ըստ երևույթին, նույնպես հուշագիր է ստացել Զելենսկիի լուսապսակի համար: Ցանցն ուսումնասիրել է ամերիկացի հարկատուների գումարը աշխարհի ամենակոռումպացված երկրներից մեկին ուղարկելու անխոհեմությունը, թեեւ ավելի ուշ ջնջել է այդ թեմայով իր թվիթը: CBS-ը խոստովանել է, որ հսկայական գումարներ են գողացվել՝ նշելով, որ «միլիարդավոր դոլարների ռազմական օգնության մեծ մասը, որն ԱՄՆ-ն ուղարկում է Ուկրաինային, չի հասնում առաջնագիծ»: CBS-ը նաեւ մեջբերել է մի օպերատորի, ով բացահայտել է ճշմարտությունը Ամերիկայի առատաձեռնության մասին. «Մոտավորապես 30 տոկոսը հասնում է իր վերջնական նպատակակետին»:
Այսպիսով, ամերիկացի հարկատուները տասնյակ միլիարդավոր դոլարներ, իրենց երկիրը չպետք է ուղարկի կոռումպացված երկրի անպատասխանատու առաջնորդին՝ սաստկացնելու պատերազմը, որում Ամերիկան չունի կենսական ազգային շահեր՝ այն էլ ռեցեսիայի ժամանակ:
Զելենսկին դիմել է Չինաստանին՝ Հոնկոնգում տեղակայված South China Morning Post-ին տված հարցազրույցում։ Նա ուղղակի բանակցություններ է պահանջել Չինաստանի նախագահ Սի Ցզինպինի հետ՝ օգնելու Ուկրաինային իր պատերազմական ջանքերում եւ օգնելու «վերակառուցել Ուկրաինան»: Չինաստանի բռնապետի հետ նախորդ հեռախոսազրույցում Զելենսկին Ուկրաինան անվանել էր Չինաստանի համար «կամուրջ դեպի Եվրոպա»։
Այսպիսով, հավանաբար վախենալով, որ Կիեւը շուտով նոր քաղցր հայրիկի կարիք կունենա, Զելենսկին բացահայտ սիրախաղ է անում Միացյալ Նահանգների ամենավտանգավոր հակառակորդի՝ Չինաստանի կոմունիստական կուսակցության հետ: Պեկինի քաղբյուրոյին ուղղված այս խղճուկ ուղերձով Զելենսկին վճռականորեն հրաժարվում է մարդու իրավունքների օրինական լինելու ցանկացած հավակնությունից, անկախ նրանից, թե որքան ուկրաինական դրոշներ են զարդարում ամբարտավան մեծահարուստ ամերիկացիների սոցիալական ցանցերի էջերը:
Ավելին, դիմելով Պեկինին՝ Զելենսկին կոչ է անում բարեգործություն անել մի երկրի, որն ուղղակիորեն ֆինանսավորում է Ուկրաինայի պատերազմը՝ Պուտինից նավթի խոշոր գնումների միջոցով։ Օրինակ, մինչ Ամերիկան իր քաղաքացիների հաշվին ավելի քան 54 միլիարդ դոլար է ուղարկում Ուկրաինա, ՆԱՏՕ-ի ենթադրյալ դաշնակիցները Պուտինին օրական մինչեւ 1 միլիարդ դոլար են ուղարկում՝ ռուսական էներգիայի դիմաց:
Պուտինը ավազակ է, իսկ Զելենսկին՝ կոռումպացված ավտոկրատ. Նրանց ճակատամարտը չի ազդում Միացյալ Նահանգների կենսական ազգային շահերի վրա։ Բայդենի միջամտությունը վնաս է հասցնում Ամերիկային եւ վատթարացնում ուկրաինացի ժողովրդի վիճակը, որը դարձել է սեւծովյան օլիգարխների ճակատամարտի գրավատուն։ Ամերիկան պետք է պնդի երկխոսության, բանակցությունների եւ լարվածության թուլացման հարցում. Եթե կողմերը հրաժարվեն, ապա ժամանակն է ամերիկյան ռեալիզմի եւ զսպվածության, քանի որ սա պարզապես ԱՄՆ-ի կռիվը չէ, եւ Զելենսկին, իհարկե, ԱՄՆ-ի մարտիկը չէ, նշված է հոդվածի վերջում: