Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից վերահսկվող Haqqin.az-ն ազդարարել է Բաքվի արտաքին քաղաքականության փոփոխության մասին։ Ծավալուն հոդվածում, որի մեծ մասը նվիրված է «իմաստուն ղեկավար Ալիեւին» գովաբանությանը, թվարկվում են Ադրբեջանի նոր առաջնահերթությունները, հաստատվում է, որ «Ռուսաստանը վերջին շնչում է», եւ նոր թշնամիներ են նշվում:
«Եվրոպան կենսականորեն, այսպես ասած, շահագրգռված է եվրոպական երկրների էներգետիկ անվտանգության ապահովման գործում Ադրբեջանի դերը մեծացնելու հարցում։ Եվրոպան միայն Ֆրանսիան ու Գերմանիան չէ։ Տարեցտարի Հարավային Եվրոպայի երկրները, մասնավորապես Իտալիան, ինչպես նաեւ արեւելքը՝ ի դեմս Հունգարիայի, Լեհաստանի եւ Բալկանյան երկրների, ուժեղացնում են իրենց ազդեցությունը ԵՄ-ում։ Ադրբեջանը Իտալիայի, Հունգարիայի եւ Լեհաստանի հետ հարաբերությունները հասցրել է ռազմավարական գործընկերության նոր մակարդակի եւ սկսել է ամրապնդել իր դիրքերն ու ազդեցությունը բալկանյան երկրներում էներգետիկ անվտանգության միջոցով։ Ադրբեջանական գազը փրկօղակ է Բրյուսելի ամերիկամետ քաղաքականության պատանդ երկրների համար»,- նշում է լրատվամիջոցը։
«Կենտրոնական Ասիայում ռուսական դիրքերի զգալի թուլացումը հանգեցրել է նրան, որ Չինաստանը, Ուզբեկստանը եւ Ղազախստանն այժմ ձգտում են արագ համաձայնության գալ Բաքվի հետ՝ Կասպից ծովով տրանսպորտային եւ տարանցիկ միջանցքի շուրջ: Այս նախագծի նկատմամբ զգալի հետաքրքրություն է ցուցաբերում նաեւ Թուրքմենստանը»,- գրում է աղբյուրը։
«Բաքվում եզրակացություններ են արել եւ նկատել են նոր երկբեւեռ աշխարհի ուրվագիծը Չինաստանի ղեկավարի հետ ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենի նշանակալի հանդիպումից հետո։ Եվ Շանհայի համագործակցության կազմակերպության հարթակը բաց թողնված հնարավորությունները փոխհատուցելու միջոց է։ Նեղմիտ Էլմար Մամեդյարովի պաշտոնավարման ընթացքում, որը չէր գիտակցում Չինաստանի աճող կարեւորությունը, Ադրբեջանը բաց է թողել, եթե չասենք անտեսել է, երկնային կայսրության մեծ հարձակման գալիք դարաշրջանը»,- շարունակում է հրատարակությունը՝ մանրամասնելով, որ «արժեքային առումով Ադրբեջանն ավելի մոտ է Չինաստանին եւ Էրդողանի Թուրքիային, քան հավաքական Արեւմուտքին ու Վաշինգտոնին։
«Թեեւ Ադրբեջանը Հայաստանի հետ առճակատման հարցում հասել է ռազմաքաղաքական առավելության, հայկական նեոռեւանշիզմի վերածնունդից հետո ռիսկերը, մարտահրավերներն ու սպառնալիքները սրվում են։ Եվ գլուխ բարձրացրած հայկական ռեւանշիզմի հետ մեկտեղ Ադրբեջանի համար հայտնվել է մեկ այլ բացահայտ հակառակորդ՝ Իրանը, որը չի թաքցնում պաշտոնական Բաքվի աճող դերը չեզոքացնելու իր ձգտումները։ Իրանի հետ առճակատումը կմեծանա, իսկ Ադրբեջանի մերձեցումը մի կողմից Իսրայելի, մյուս կողմից արաբական աշխարհի հետ արդյունավետ հակակշիռ է Թեհրանի ագրեսիվ քաղաքականությունը զսպելու համար»։
«Դա թույլ է տալիս չեզոքացնել Իրանի եւ Ֆրանսիայի ակնհայտ ոչ բարեկամական քաղաքականությունը, որոնք իրենց գործողություններով հասցրել են այն աստիճանի, որ Բաքուն այժմ նրանց որպես գործընկեր չի դիտարկում ոչ Հարավային Կովկասում, ոչ էլ որեւէ այլ տեղ։ Այսպիսով, Ալիեւի արտաքին քաղաքականության որդեգրած մուլտիտարածաշրջայնությունը ընկած է Ադրբեջանի արտաքին քաղաքական նոր հայեցակարգի հիմքում»,- եզրափակում է լրատվամիջոցը։