Փաստացի, տարածաշրջանի մաքրման ուղղությամբ առաջին որոշումը տեղի ունեցավ Ղարաբաղի դեպքում, երբ նշվեց, որ Ֆրանսիան եւ Ամերիկան դուրս են եկել Մինսկի ձեւաչափից։ Այս մասին NEWS.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը։
«Մինչ որոշ ժամանակ առաջ նշում էինք մեր վերլուծություններում, որ ուկրաինական պատերազմը էական ներգրավվածություն է ունենալու աշխարհի վրա, որովհետեւ ձեւավորվում է նոր աշխարհակարգ՝ Արեւմուտք՝ Միացյալ Նահանգների գլխավորությամբ, եւ արեւելք՝ Ռուսաստան եւ նրա դաշնակից Չինաստան, որոնց ուզում են նաեւ միանալ Հնդկաստանը, Իրանը եւ այլն, հիմա այդ երկու դաշինքների միջեւ բախում է տեղի ունենում։ Սա ռուս–ուկրաինական պատերազմ չէ, սա Արեւելք–Արեւմուտք դաշինքների պատերազմ է Ուկրաինայի տարածքում։ Այդ բախումը սկսում է արդեն տարածվել այլ տարածաշրջաններում, այդ թվում նաեւ Հարավային Կովկասում։ Անընդհատ տեսնում ենք, որ Վրաստանը նշում է, որ Ուկրաինան պետք է միանա այդ դաշինքին, հակառուսական պատժամիջոցներ սահմանի եւ այն, բայց Վրաստանը չի միանում»,- նշեց քաղտեխնոլոգը։
Ըստ Բադալյանի այդ բախման առաջին նշանները երեւաց Լավրով–Միրզոյան հանդիպման ժամանակ, երբ Լավրովը նշեց, որ Մինսկի ձեւաչափից ԱՄՆ–ն եւ Ֆրանսիան հեռանում են.
«Ենթադրում ենք, որ բախումն այստեղ ավելի ուշ տեղի կունենա, երբ Ռուսաստանը Ուկրաինայում կասնի որոշակի հաջողությունների, որոշ գնահատականներով 1-2 ամիս մինչեւ կես տարի հետ, տեղի կունենա Ռուսաստանի դիրքերի ամրապնդում ողջ ԱՊՀ տարածքում, այդ թվում նաեւ ԵԱՏՄ–ում եւ այս տարածաշրջաններում տեղի ունեցող կոնֆլիկտներում, եւ Ռուսաստանը կսկսի տարածաշրջանը մաքրել Արեւմտյան ազդեցությունից։ Ենթադրվում է, որ Արեւմուտքը պետք է մաքվի նաեւ այստեղի կոնֆլիկտներից։ Այսինքն՝ Ռուսաստանը այսպես, թե այնպես Ուկրիանայում հաղթանակից հետո փորձելու էր Մինսկի խմբում իր դիրքը ամրապնդել, սակայն հանդիպման ժամանակ պարզ դարձավ, որ Ռուսաստանը միգուցե համարում է, որ հաջողել է Ուկրաինայում եւ չի պատրաստվում այլեւս սպասել։ Փաստացի տարածաշրջանի մարքման ուղղությամբ առաջին որոշումը տեղի ունեցավ Ղարաբաղի դեպքում, երբ նշվեց, որ Ֆրանսիան եւ Ամերիկան դուրս են եկել այդ ձեւաչափից»։
Արմեն Բադալյանի խոսքով՝ սա միայն ձեւաչափի փոփոխություն չէ, այս ձեւաչափը, ըստ նրա, թույլ էր տալիս Ռուսաստանին, Ֆրանսիային եւ ԱՄՆ–ին, այս գործընթացն օգտագործելով, իրենց դիրքեր ամրապնդել Հարավային Կովկասում եւ հարակից տարածքներում. «Այսինքն՝ ածանցյալ ձեւով հարաբերություններ հստակեցնել Իրանի եւ Թուրքիայի հետ։ Բայց Ռուսաստանը երեկ հստակ հասկացրեց, որ այս տարածաշրջանում այլեւս չի հանդուրժելու Ֆրանսիայի կամ ԱՄՆ–ի ներկայությունը, այդ պատճառով այս ձեւաչափը լուծարվում է»։
Նա նշեց, որ ամենայն հավանականությամբ Մինսկի ձեւաչափին կփոխարինի Հայաստան–Ադրբեջան–Ռուսաստան ձեւաչափը. «Որովհետեւ բրուսելյան հանդիպումից հետո Ռուսաստանի ներկայացուցիչները նշել են, որ խաղաղությունը դեռեւս շատ հեռու է, ինչը նշանակում է, որ Ռուսաստանն է որոշելու՝ այստեղ երբ կլինի խաղաղություն»։
Բադալյանն ընդգծեց՝ այստեղ երկու կարեւոր հարց կա. առաջինը Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցն է. «Որքան էլ Ադրբեջանն ասի, որ լուծել է այդ հարցը, Ռուսաստանը հասկացրել է, որ ինքը կհամարի Ղարաբաղի հարցը լուծված, երբ դա կհամապատասխանի իր շահերին, եւ կապ չունի, թե Հայաստանն ու Ադրբեջանը միասին կամ առաջին, բացահայտ կամ ոչ բացահայտ ինչ կպայմանավորվեն։ Երկրորդ հարցը կապված է խաղաղապահների ներկայության հետ։ Ռուսաստանը ձգտելու է խաղաղապահների ներկայությունը Ղարաբաղում ապահովել առնվազն 49 տարով։ Կարող է նաեւ ծագել Ղարաբաղի տարածքի հարց, որովհետեւ այն, ինչ մնացել է, ինքնաբավ չէ, կան նաեւ Հադրութի, Շուշիի, Լաչինի եւ Քարվաճառի շրջանները, որոնք անկախ նրանից, թե ում տարածքում են գտնվում, Ռուսաստանը դրանց մասով դեռ վերջնական որոշում չի կայացրել»։
Ըստ քաղտեխնոլոգի՝ սա նշանակում է, որ առաջին անգամ մոտեցումների բախում է տեղի ունենում. «Հայկական կողմն ասում է, որ մենք համաձայն չենք սրա հետ, մենք ԱՄՆ–ի եւ Ֆրանսիայի հետ կապերը չենք խզում եւ նրանց գործընկերներն ենք։ Ռուսական իշխանությունները, չի բացառվում, որ Ուկրաինայում հաջողությունից հետո Հայաստանում իշխանության փոփոխության խնդիրներ կարող է դնել, ինչը արդեն Հայաստանի իշխանությունների համար վտանգավոր է, այդ պատճառով նրանք հստակ ասացին՝ մենք Արեւմուտքի աջակցությունն ենք ակնկալում։ Այս շրջանում բրիտանացիպտգամավորներ են գալիս Հայաստան, այցելում Սյունքի եւ աջակցություն հայտնում ներկա իշխանություններին»։
