Ես, թերեւս, կհամաձայնեմ այն տեսակետին, որ Շվեդիայի եւ Ֆինլանդիայի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին ինչ-որ տեղ թուլացնում է Ուկրաինային վերաբերող ռուսական փաստարկը: Իսկապես, եթե Ֆինլանդիային եւ Շվեդիային կարելի է, ապա ինչո՞ւ չի կարելի Ուկրաինային: Այս մասին NEWS.am-ի հետ հարցազրույցում ասել է Ռուսաստանի Միջազգային հարցերով խորհրդի գլխավոր տնօրեն Անդրեյ Կորտունովը:
«Իհարկե, եթե ռուսաստանյան ղեկավարությանը մտահոգում է Խարկովի մարզից Մոսկվա հասնելու համար բալիստիկ եւ թեւավոր հրթիռների թռիչքի կարճ ժամանակահատվածը, ապա Ֆինլանդիայի արեւելյան սահմանից մինչեւ Սանկտ Պետերբուրգ թռիքի ժամանակն ավելի կարճ է: Այսինքն՝ ինչ-որ իմաստով ռուսական դիրքորոշումը կորցնում է իր տրամաբանությունը»,- ընդգծել է ռուս փորձագետը:
Այս առնչությամբ նա խորհուրդ է տվել ուշադրություն դարձնել ՌԴ նախագահ Վալդիմիր Պուտինի վերջերս արած հայտարարությանը, որի համաձայն՝ Ռուսատանին մտահոգում է ոչ թե այս կամ այն երկրի անդամակցությունը Հյուսիսատլանտյան դաշինքին, այլ ՆԱՏՕ-ի ենթակառուցվածքների տեղակայումը ՌԴ-ի հարեւան երկրներում:
«Այսինքն, դա տեսականորեն նշանակում է, որ խնդիրն այն չէ՝ կլինի, թե չի լինի Ուկրաինան ՆԱՏՕ-ի անդամ, այլ այն, թե որքանով Ուկրաինան կարող է դառնալ ՆԱՏՕ-ի կողմից ռազմատեխնիկական առումով յուրացվող տարածք: Ռուսաստանի համար, ամենայն հավանականությամբ, ավելի լուրջ սպառնալիք է ներկայացնելու որեւէ ապակայունացնող համակարգերի տեղակայումն Ուկրաինայի տարածքում, քան Ուկրաինայի անդամակցության փաստը ՆԱՏՕ-ին: Ցանկանում եմ հիշեցնել, որ ՆԱՏՕ-ի պատմության մեջ եղել են դեպքեր, երբ երկրները, օրինակ, Ֆրանսիան երկար ժամանակ ընդգրկված է եղել միայն ՆԱՏՕ-ի քաղաքական կառույցներում եւ ռազմական առումով մասնակցություն չի ունեցել դաշինքի գործունեությանը: Այս իսկ պատճառով այստեղ որոշակի հստակեցման կարիք կլինի, թե ՆԱՏՕ-ում Ուկրաինայի ընդգրկման որ ձեւաչափն է Մոսկվայի համար «կարմիր գիծ» հանդիսանում, այսինքն, թե ինչ պետք է թույլատրելի եւ անթույլատրելի լինի՝ հաշվի առնելով ՌԴ անվտանգության ընդհանուր շահերը»,- ընդգծել է քաղաքագետը:
Կորտունովի խոսքով՝ եթե պարզվի, որ Ուկրաինան կարող է դառնալ երկրորդ Ֆրանսիա, այսինքն կարող է ընդգրկվել որեւէ քաղաքական կառույցում, սակայն իր տարածքում չզարգացնի ՆԱՏՕ-ի ռազմական ենթակառուցվածքները, գուցե դա ընդունելի լինի Մոսկվայի համար:
