Ո՞վ է կառավարում արտաքին քաղաքականությունը։ Սպիտակ տո՞ւնը, Պետդեպարտամե՞նտը եւ Սենա՞տը։ Վերջին շաբաթվա իրադարձություններից դատելով՝ կարելի է ենթադրել, որ Կրեմլն ու չինական քաղբյուրոն, գրում է New York Post-ի վերլուծաբան Դուգլաս Մյուռեյը։
Որպես օրինակ Մյուռեյը մեջբերում է Թայվան ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի խոսնակ Նենսի Փելոսիի ուղեւորությանը Չինաստանի արձագանքը, ինչպես նաեւ Ուկրաինայում Ռուսաստանի գործողությունները։
«Նա թերագնահատեց, թե ՆԱՏՕ-ն որքան կարող է ուժ հավաքել, եւ ինչպես կարող է արեւմտյան դաշինքը ինչ-որ նպատակ ունենալ։ Նա նաեւ գերագնահատեց իր սեփական կոռումպացված զինվորականների եւ բարձրաստիճան զինվորականների կարողությունները, որոնք արագ ճահճացան Ուկրաինայում:
Բայց հեշտ պարտությունը, որին շատ ամերիկացիներ հույս ունեին, չեղավ։ Ռուսները չլքեցին Ուկրաինան...Ռուսաստանի նախագահը նույնիսկ ավելի ուշադիր հետեւեց Արեւմուտքին, քան Արեւմուտքը նրան։
Նա գիտի, որ եվրոպական գազն իրենից է կախված։ Սա նշանակում է, որ Պուտինն էլ ավելի է հարստացել պատժամիջոցների շնորհիվ։ Եվ նա գիտի, որ թեեւ մենք պատրաստ ենք Ուկրաինային համեմատաբար թեթեւ զինամթերք մատակարարել, բայց ավելի ծանր բանով չենք զինի»,-գրում է Մյուռեյը։
