Ադրբեջանն այժմ ցանկանում է հասնել երկու նպատակի, մեկին արդեն հասել է, դա անցակետն է։ Այն պաշտոնականացված չէ, բայց իրականում Լաչինի միջանցքում կանգնած են մարդիկ, որոնց պետք է հարցնել, թե արդյոք կարելի է մարդկանց եւ բեռներ անցկացնել։ Բաքուն ընդամենը ուզում է դա պաշտոնականացնել։ Այս մասին NEWS.am-ի «Ուժի գործոն» հաղորդման ժամանակ հայտարարեց Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
«Երկրորդ նպատակը խաղաղության պայմանագիրն է, որտեղ ղարաբաղյան հարցը կգրանցվեր որպես Ադրբեջանի ներքին խնդիր։ Սա քայլ է խաղաղապահների դուրսբերման ուղղությամբ, որովհետեւ եթե Ղարաբաղը ներքին գործ է, ապա մեզ պետք չեն խաղաղապահներ»,-հավելեց նա։
Փորձագետը նկատեց, որ Ադրբեջանն ընդհանրապես նպատակների մի ամբողջ փունջ ունի, իսկ Ղարաբաղն առանց հայերի գլխավոր նպատակն է։
«Կա նաեւ այսպես կոչված «Զանգեզուրի միջանցքի», բուն Հայաստանի տարածքի նպատակը։ Դրա համար էլ եթե նույնիսկ բացեն Լաչինի միջանցքը, ապա Լեռնային Ղարաբաղի հայերի վրա ճնշում գործադրելու ռազմավարությունը չի վերանա։ Ալիեւը շոշափում է կարմիր գծերը՝ ստուգելով Ռուսաստանի թույլ տեղերը։ Դա հակամարտություն է նաեւ Մոսկվայի եւ Բաքվի միջեւ։ Նրանց միջեւ բանակցային գործընթացը բավականին ինտենսիվ է ընթանում, եւ այն փակ է»,-նշեց նա։
Իսկանդարյանն ասաց, որ Ադրբեջանը Լեռնային Ղարաբաղն ուզում է առանց հայերի, եւ դա երեւում է Ադրբեջանի բազմաթիվ գործողություններից։ «Եվ դա միանգամայն հասկանալի է ղարաբաղցիների համար։ Այն տարածքներում, որոնք Ադրբեջանը գրավել է 2020 թվականի պատերազմի արդյունքում, հայեր չեն մնացել, Իսկ մինչ պատերազմը այնտեղ եղել է 38 հազար մարդ։ Ալիեւը սկզբունքորեն դեմ է հայերին, նա բազմիցս խոսել է դրա մասին։ Բացի այդ, Ադրբեջանում գոյություն ունի օրենք, որի համաձայն՝ ցանկացած քաղաքացիություն ունեցող հայ հնարավորություն չունի մուտք գործել Ադրբեջան»,-նշեց քաղաքագետը։
