Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը վերջերս չբացառեց, որ ապագայում Հայաստանը կկարողանա ադրբեջանական գազ գնել՝ դա կապելով այն իրողությունների հետ, որոնք կարող են առաջանալ Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև հարաբերությունների հնարավոր կարգավորումից և խաղաղության պայմանագրի հավանական ստորագրումից հետո։
Դրանից հետո Հայաստանի խորհրդարանի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը հիպոթետիկ «Ադրբեջանից և Իրանից գազատարի կառուցումը և նրանցից գազ գնելը շատ լավ տարբերակ է անվանել»՝ պարզաբանելով, ընդ որում, որ դեռ քննարկումներ չեն ընթանում։
Ռուսաստանցի էներգետիկ փորձագետ Բորիս Մարցինկեւիչի կարծիքով՝ դա Հայաստանին ձեռնտու կլինի միայն այն դեպքում, եթե լուծվեն բոլոր քաղաքական հարցերը։
Միայն այս դեպքում դա կարող է Հայաստանի համար գազի մատակարարումը դիվերսիֆիկացնելու տարբերակ դառնալ, NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց նա։
Փորձագետը հիշեցրեց, որ Հայաստանն այսօր Իրանից գազ է ստանում էլեկտրաէներգիայի դիմաց, ինչպես նաև ռուսական գազ՝ Վրաստանից տրանզիտով։
Մարցինկևիչը կարծում է, որ այս դեպքում բոլոր քաղաքական հարցերը լուծելիս Հայաստանի համար տրանզիտային գործոն չի լինի, ինչպես Ռուսաստանի դեպքում, և էլեկտրաէներգիայի մատակարարման պարտավորություններ, ինչպես Իրանի դեպքում։
Միաժամանակ, նա խորհուրդ տվեց Հայաստանի իշխանություններին, եթե նման որոշում կայացնեն, գազ գնել ոչ թե ռուսական գազի փոխարեն, այլ ռուսական գազի հետ միասին։
«Եթե ունես երկու գնորդ, կարող ես ստիպել գնի իջեցում։ Եթե Բաքուն հասկանա, որ Երևանն առանց ադրբեջանական գազի լավ կարող է, ապա քաղաքական ռիսկերը նվազագույն կլինեն։ Եթե բարենպաստ պայմաններ են առաջարկվում, ապա Երեւանը գնում է, եթե ոչ, ապա Երեւանը գնում է Ռուսաստանից կամ Իրանից։ Այսքանը: Եթե Ադրբեջանը փորձի թանկացնել, ապա Հայաստանը ռեզերվում կունենա և՛ Իրանը, և՛ Ռուսաստանը։ Այս մոտեցմամբ կգործի հակակշիռների համակարգ»,- հավելեց փորձագետը։
Նա բացատրեց, որ Ռուսաստանը լիովին հանգիստ կարձագանքի իրադարձությունների նման զարգացմանը։
«Եթե Ադրբեջանը սկսի մատակարարել Հայաստան, դա նշանակում է, որ նա ստիպված կլինի ավելի քիչ գազ մատակարարել Եվրոպա կամ ավելի քիչ մատակարարել ներքին շուկա։ Միևնույն ժամանակ, Ռուսաստանից Ադրբեջան գազատարը չի վերացել»,- ընդգծել է Մարցինկևիչը։
Ինչ վերաբերում է իրանական ուղղությանը, փորձագետը հիշեցրեց Հայաստանի և Իրանի միջև երկար ժամանակ ստորագրված համաձայնագիրը գազը էլեկտրաէներգիայի հետ փոխանակելու վերաբերյալ։
«Խնդիրը ոչ թե Իրանից գազն էր, այլ Հայաստանից էլեկտրահաղորդման գծերի թողունակությունն ընդլայնելու անհրաժեշտությունը։ Խոսքը լեռնային պայմանների մասին է, սա բավականին թանկ նախագիծ է։ Պայմանագրի համաձայն՝ Իրանը ստանձնեց ֆինանսավորումը, սակայն պատժամիջոցների ռեժիմի վերականգնումից հետո փողը դժվարացավ։ Սակայն վերջին մեկ տարվա ընթացքում, երբ Իրանին հաջողվեց ավելացնել նավթի արդյունահանումն ու վաճառքը, Իսլամական Հանրապետության ֆինանսական պայմանները փոխվել են»,- եզրափակել է փորձագետը։
