ԼՂՀ-ի երկրորդ նախագահ, այժմ՝ Հայաստանի հատուկ հանձնարարականներով դեսպան Արկադի Ղուկասյանի հարցազրույցը NEWS.am-ին.
Ինչպե՞ս եք Դուք տեսնում ԼՂՀ-ի տնտեսական զարգացման հեռանկարները: Ձեր կարծիքով` ո՞ր հիմնական ուղղություններին պետք է առավել ուշադրություն դարձնել:
Հուսով եմ, որ ԼՂՀ-ն անշեղորեն կավելացնի տնտեսական զարգացման տեմպերը, առկա խնդիրների որակապես նոր, ոչ սովորական լուծումներ կգտնի: Դրանից է կախված Արցախի պետականության շարունակական զարգացումը, նրա քաղաքացիների բարեկեցությունը: Հիմնական ուղղությունների շարքում ես կդասեի խոստումնալից դարձող գյուղատնտեսական հատվածը, օգտակար հանածոների արդյունահանումը, հիդրոէներգետիկայի եւ զբոսաշրջային արդյունաբերության զարգացումը: Հուսով եմ, որ Արցախում կզարգանան տեղեկատվական տեխնոլոգիաները:
Արցախի տնտեսության զարգացման համար հնարավո՞ր է արդյոք արտասահմանյան ներդրումների ավելի ինտենսիվ ներգրավում: Կարելի՞ է խոսել արտասահմանյան ընկերությունների հետ գործընկերային ինչ-որ հարաբերություններ հաստատելու մասին:
Նշեմ, որ «հայկական ծագման» արտասահմանյան կապիտալը ԼՂՀ վաղուց է եկել: Ինչ վերաբերում է «ոչ հայկական» ներդրումներին, ապա նրանց ներգրավումը ԼՂՀ-ի տնտեսություն բարդանում է մեր իրավիճակի առանձնահատկությամբ. ղարաբաղյան հիմնախնդրի չկարգավորված լինելը եւ միջազգային ճանաչման կարգավիճակի բացակայությունը ԼՂՀ-ին զրկում են մի շարք հնարավորություններից, որոնք ունեն ճանաչված պետությունները: Ելքը համապատասխան ներդրումային միջավայրի ձեւավորումն ու աջակցությունն է, որը կփոխհատուցի հնարավոր ռիսկերը եւ ԼՂՀ-ում բիզնեսն ավելի գրավիչ կդարձնի արտասահմանյան ներդրողների համար:
Ի՞նչ եք կարծում, որքանո՞վ է կարեւոր ԼՂՀ-ի եւ Ադրբեջանի քաղաքացիական հասարակության միւջեւ հարաբերությունների կարգավորումը եւ վստահության մթնլորտ ստեղծելը, հաշվի առնելով, որ ժողովուրդները երկար ժամանակ կողք կողքի են ապրել:
Նման կապերը խիստ անհրաժեշտ են: Ըստ իս` կարգավորման նպատակը պարզապես թշնամությունից պաշտոնական հրաժարում չէ, այլ պատմական հաշտության ձեռքբերումը երկու ժողովուրդների միջեւ, որը վերածնում է բարիդրացիության ավանդույթները եւ նախապայմաններ չի թողնում ապագա հակամարտությունների համար: Հասարակությունների միջեւ կապերը կարող են այդ ուղու մեկնարկը լինել: Ցավոք, Ադրբեջանի իշխանությունները շարունակում են իրենց հասարակության մեջ ատելության մթնոլորտ սերմանել եւ Ղարաբաղի հետ երկխոսությունը կարգավորելու վերաբերյալ ցանկացած նախաձեռնության խոչընդոտում են բոլոր ուղղություններով: Իսկ դա փակուղի է:
Ըստ Ձեզ` կարելի՞ է արդյոք հակամարտության կարգավորման հարցում առաջընթաց սպասել 2014թ.: Հնարավո՞ր է արդյոք իրական առաջխաղացում` առանց բանակցային գործընթացին ԼՂՀ-ի մասնակցության:
Ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման առաջընթացը հնարավոր է կողմերի` ընդառաջ քայլերի դեպքում: Մինչդեռ, ադրբեջանական զինվորների կողմից հրադադարի ռեժիմի մշտական խախտումները, դիպուկահարների պատերազմը եւ խաղաղ գյուղերը գնդակոծելը վկայում են Ադրբեջանի կողմից հակամարտության գիծը շարունակելու մասին: Նման պայմաններում փոխհամաձայնություն ձեռքբերելու մասին չենք էլ մտածում: Միշտ էլ կարծել եմ եւ շարունակում եմ կարծել, որ բեկումը հնարավոր է բանակցություններում ղարաբաղյան կողմի մասնակցության դեպքում: ԼՂՀ-ի հետ երկխոսության պատրաստակամությունը կդառնա կարգավորման ուղիներ փնտրելու Բաքվի սկզբունքային պատրաստակամության վկայությունը:
Զրուցեց Մարիամ Լեւինան