NEWS.am-ը զգալի կրճատումներում ընթերցողի ուշադրությանն է ներկայացնում անկախ հոդվածագիր, իսրայելական հասարակական կազմակերպության տնօրեն Էմիլի Շրադերի՝ «The Jerusalem Post»-ում հրապարակված հոդվածը:
«Ադոլֆ Հիտլերը, ինչպես ենթադրում են, 1939 թվականին հայտարարել է. «Ի վերջո, հիմա ո՞վ է հիշում հայերի կոտորածների մասին»: Ամենայն հավանականությամբ՝ անգիտակցաբար, բայց Հիտլերը կարեւոր դաս է տվել, որը նույնքան արդիական է, որքան այն ժամանակ. չարիքին դիմակայելուց հրաժարվելը հնարավոր է դարձնում չարիքը:
Այս ամիս լրանում է Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը: Դա մարդկության պատմության մութ էջն է, որի հետ, ցավոք, դեռ պետք է առերեսվենք: 100 տարի է անցել, սակայն դեռեւս ոչ ոք օսմանցիներին եւ նրանց անմիջական ժառանգին՝ Թուրքիային, պատասխանատվության չի ենթարկել նրանց իրագործած բարբարոսությունների համար: Ապշեցնում է հատկապես այն, որ նույնիսկ այնպիսի երկրները, ինչպիսիք են ԱՄՆ-ն եւ Իսրայելը, մինչեւ հիմա չեն ճանաչում մարդկության պատմության այդ սարսափելի իրադարձությունը, որի ընթացքում հայ ժողովուրդը գրեթե ոչնչացվեց:
Մենք հետ ենք նայում եւ ասում. «Ինչպե՞ս կարող էինք չիմանալ»: Եվ, ամեն դեպքում, վայրագությունները շարունակվում են ամբողջ աշխարհում… Ինչո՞ւ: Քանի որ մենք չենք ցանկանում ընդունել, որ չարիքը գոյություն ունի: Առավել եւս, որ մարդիկ հակվածություն ունեն դրա հանդեպ:
Արդյո՞ք շատ բան է 100 տարի անց գերտերություններից ճանաչում խնդրելը: Արդյո՞ք շատ է պահանջել, որպեսզի Թուրքիան, որն օրենքից դուրս է ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը որպես ցեղասպանություն ճանաչելը, պատասխանատվություն կրի մարդկության դեմ այդ ամոթալի հանցագործության համար: Մեր իսկ սխալները բացահայտորեն ընդունելուց հրաժարվելը չարիքին թույլ է տալիս ծաղկել:
Սակայն մենք կարող ենք պնդել այն հարցում, ինչը բարոյապես ճիշտ է՝ անկախ այն հանգամանքից, դա անցյալին է վերաբերում, թե՞ ապագային: Չնայած մենք, հնարավոր է, չենք ցանկանում հավատալ, որ մեր օրերում եւ այս դարում որեւէ մեկը կամ կառավարությունն ունակ են այդպիսի հանցագործության, մենք միշտ պետք է հիշենք, որ չարիքը միանգամայն իրական սպառնալիք է: Ավելի, քան կարող ենք մեզ պատկերացնել: Այդ վայրագությունը կանգնեցնելու, ինչ-որ բան շտկելու համար նախ պետք է այն ճանաչենք այնպիսին, ինչպիսին այն կա՝ չարիք: Մենք պետք է ճանաչենք Հայոց ցեղասպանությունը եւ մեղավորներին պատասխանատվության ենթարկենք մարդկության դեմ իրականացված հանցագործության համար»:
