NEWS.am-ը զգալի կրճատումներով ներկայացնում է Sun Herald թերթում հրապարակված Մայքլ Դոյլի հոդվածը։
«Ես գիտեմ, որ կան մարդիկ, որոնք այս տարի հույս ունեին այլ ձեւակերպում լսել, եւ մենք հասկանում ենք նրանց տեսակետը, անգամ եթե կարծում ենք, որ մեր մոտեցումը շարունակում է ճիշտ մնալ»,- ասաց Սպիտակ Տան մամուլի քարտուղար Էրիկ Շուլցը։
Կապիտոլիումի բլրի վրա օրենսդիրները նույնպես միայն հիշում են այն, ինչ սկսվել է 1915թ. ապրիլի 24-ին Օսմանյան կայսրությունում։ Այս տարի հերթական անգամ օրենսդիրները հիշատակի բանաձեւեր առաջ քաշեցին՝ հույս ունենալով հասնել նրան, ոչ Կոնգրեսը հավանություն տա Հայոց ցեղասպանություն եզրին։ Այդ արտահայտությունը, որն ընդունել են աշխարհի շատ պատմաբաններ, ԱՄՆ առանձին նահանգների իշխանություններ եւ օտարերկրյա կառավարություններ, ընդհանրացնում է 1915-1923թթ. կատարված սարսափազդու դեպքերը։ Այդ ժամանակահատվածում, որոշ գնահատականներով, զոհվել է ավելի քան 1.5 մլն հայ, երբ Օսմանյան կառավարությունը սկսեց հայերի դեմ բռնությունները։
Թուրքիան՝ ՆԱՏՕ-ի առանցքային դաշնակիցը, ակտիվ կերպով վիճարկում է ցեղասպանություն եզրի կիրառումը։ Ներկայացուցիչների պալատում եւ Սենատում բանաձեւերի նախագծերին նորից երկար ճանապարհ է սպասում, դա ամեն դեպքում։ Դրան մռայլ ճակատագիրն ընդգծելով՝ Պալատի խոսնակ Ջոն Բոները 2007թ. հայտարարել էր, որ անպատասխանատվություն կլիներ Պալատում ներկայացնել Ցեղասպանության բանաձեւը, որը իրենց կհեռացնի Թուրքիայից։
Ըստ էության, Հայոց ցեղասպանություն արտահայտությունից բխող քաղաքական դիսկուրսի առումով գոյություն ունի որոշակի նախագուշակություն։ Հիասթափությունը սովորական է դառնում։ Այդուհանդերձ, չնայած բազմամյա հիասթափություններին՝ անցկացվում են հիշատակի արարողություններ։
Հանրապետական կուսակցության կողմի առաջադրված նախագահի թեկնածու, Ֆլորիդայի սենատոր Մարկո Ռուբիոն, մարտի 27-ին Օբամային ուղղված նամակ է գրել եւ կոչ արել օգտագործել Հայոց ցեղասպանություն բառը։ Ռուբիոյի թեքսասցի ընդդիմադիր, սենատոր Թեդ Քրուսը չի ստորագրել խմբի նամակը, սակայն անցյալ շաբաթ հանդես էր եկել առանձին հայտարարությամբ՝ հիշատակելով այդ արտահայտությունը։ Օբաման նույնպես նման կարծիք էր հայտնել, երբ դեռ սենատոր էր, սակայն փոխել էր այդ տոնը Սպիտակ տանը։
