Իռլանդական Irish Times թերթը Իռլանդիայի փոքր հայկական համայնքի մասին հոդված է հրապարակել: Նրանք հիմնականում ապրում են Դուբլինում, եւս մի քանի հարյուր հայեր բնակվում են Հյուսիսային Իռլանդիայում:

Հոդվածում ասվում է.

«Հայաստանում՝  այդ փոքր լեռնային երկրում, ապրում է ընդամենը 3 մլն մարդ, եւս 7 մլն հայեր ապրում են արտասահմանում, հիմնականում Ռուսաստանում, ԱՄՆ-ում ու Ֆրանսիայում: Դրա հիմնական պատճառը Հայոց ցեղասպանությունն է: Դա նրանց Մեծ սովն է, նրանց Շոան կամ ինչպես հենց հայերն են անվանում՝ Մեծ Եղեռն:

1915 թվականի իրադարձությունների մասին կոլեկտիվ հիշողությունը չի ջնջվել: Հայ երեխաները այդ մասին իմանում են մայրենի լեզվի հետ միասին: Նախորդ կիրակի Դանդրումի (Դումլինի արվարձան) հայկական կիրակնօրյա դպրոցում Ցեղասպանության հիշատակի միջոցառում է տեղի ունեցել: Երրորդ ու չորրորդ սերնդի հայերը պահպանել են իրենց լեզուն:

Իռլանդիայում Հայաստանի պատվո հյուպատոսի պապը՝ Օհան Երգենարսյանը, միակն է եղել իրենց բազմանդամ ընտանիքից, որ ողջ է մնացել Էրզրումում. «Հայ բնակչության ¾-ը սպանվել է: Մենք այն մարդկանց սերունդներն են, որոնց հաջողվել է փրկվել»:

Պարոն Երգանարսյանը հավաքել է Irish Times թերթի համարները սկսած 1915 թվականից, որտեղ տեղեկություններ են հրապարակվել հայերի սպանությունների մասին: Նա ուզում է, որպեսզի Իռլանդիան ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը:

Ատամնաբոյժ Քրիստինա Բեղոյանը համայնքի այն քիչ հայերից է, որ Հայաստանում է ծնվել. «Ցեղասպանությունից հետո մեր ընտանիքում տղամարդ չի մնացել: Իմ տատը ստիպված է եղել թաքնվել եւ տեղից տեղ անցնելով հասնել այսօրվա Հայաստան»:

Բրիտանիայում եւ Իռլանդիայում հայկական եկեղեցին ներկայացնող Փոլ Մանուկի ընտանիքում ասել են, որ իր պապը սպանվել է տատի աչքի առջեւ, որին հաջողվել է ողջ մնալ:

«Ես չեմ ատում թուրք ժողովրդին: Այդուհանդերձ, շատ բարդ է մոռանալ կամ ներել, երբ հաջորդող թուրքկան կառավարությունները ժխտում են , որ ցեղասպանություն է եղել»,-ասել է Մանուկը:

http://www.irishtimes.com/news/world/irish-armenians-descendants-of-escapees-from-genocide-1.2186747