Հայաստանում բարեփոխումների ներուժի համար խոչընդոտ են այն իրական աշխարհաքաղաքական ռիսկերը, որոնք շարունակում են հյուծել Հարավային Կովկասը։ Այս մասին այսօր՝ մարտի 17-ին Բրյուսելում Եվրախորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովում ելույթի ժամանակ նշել է Հայաստանի վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը: Նա մատնանշել է այդ ռիսկերը, նշելով. «Առաջին` Ադրբեջանի թշնամական հռետորաբանությունը, չվերահսկվող ռազմական ծախսերը եւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցը ռազմական ճանապարհով լուծելու բացահայտ ցանկությունը ավելի են թեժացնում տարածաշրջանի քաղաքական լարվածությունը։
Երկրորդ` Թուրքիայի կողմից շարունակվող Հայաստանի շրջափակումն զգալիորեն նվազեցրել է հայաստանյան տնտեսությունը բազմազանեցնելու հնարավորությունները։ Տարածաշրջանում Թուրքիայի նկրտումները բացասաբար են ազդում Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության խաղաղ բանակցությունների վրա` հանգեցնելով կարգավորման հետաձգմանը։
Եվ վերջապես, Իրանի դեմ միջազգային պատժամիջոցներն իրականում մարտահրավեր են մեր տնտեսական ներուժի զարգացմանը»:
Բացի Իրանից, ըստ Տ. Սարգսյանի, միակ միջանցքը, որ Հայաստանը կապում է աշխարհի հետ, անցնում է Վրաստանի տարածքով։ «2008թ. մեր տարածաշրջանում տեղի ունեցած ողբերգական իրադարձությունները բացահայտեցին Հայաստանի տնտեսության խոցելիությունը` առկա միակ տրանսպորտային միջանցքից գերկախվածության պատճառով։ Այդ ժամանակ մենք գոյատեւեցինք միայն Իրանի միջոցով հիմնական ապրանքատեսակների տարանցում կազմակերպելու շնորհիվ։ Պատժամիջոցների խստացումը կտրուկ կնվազեցնի այս միջանցքի հասանելիությունը, այն պարագայում, երբ Թուրքիայի սահմանը բացելու ուղղությամբ ԵՄ հետ մեր միասնական ջանքերը հաջողության չհասան։
Հարավային Կովկասում սառեցված հակամարտությունների վերսկսման վտանգը հնարավոր է նվազեցնել միայն արժեքների համատեղ հարթակ ձեւավորելով։ Թուրքիան, Ադրբեջանը, Վրաստանն ու Հայաստանը պնդում են, որ զարգացման եվրոպական ուղու վրա են։ Մենք հստակ գիտակցում ենք, որ այդ ճանապարհին արդյունավետ բարեփոխումները կնպաստեն տարածաշրջանային անվտանգությանն ու կայունությանը։ Տարածաշրջանի պետությունների համար միակ կիրառելի տարբերակը կարող է կառուցվել այնպիսի արժեքների հիման վրա, ինչպիսիք են փոխադարձ վստահությունը, հանդուրժողականությունը եւ համերաշխությունը, արժեքներ, որոնք բոլորն էլ ժամանակակից Եվրոպայի անկյունաքարերն են։
Համաշխարհային ճգնաժամը բացահայտեց մեր երկրի կարեւորագույն հիմնախնդիրները. տնտեսության անբավարար դիվերսիֆիկացիա, անարդյունավետ հանրային կառավարման համակարգ, մրցակցային անհավասար պայմաններ։ Ի լրումն տնտեսական ճգնաժամը հանգեցրեց աղքատության աճի, պետական արտաքին պարտքի ավելացման եւ բարձր գնաճի։ Այս բոլոր գործոնները նվազեցրին բարեփոխումներ իրականացնելու մեր ներուժը։ Այնուհանդերձ, ԵՄ-ն մեզ տրամադրել է նշանակալի օժանդակություն համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամի հետեւանքները հաղթահարելու համար»,- ասել է նա:
