Բնական ալմաստներից՝ ծայրահեղ ճնշման և ջերմաստիճանի պայմաններում գետնի ընդերքում ձևավորվելու համար միլիարդավոր տարիներ են պահանջվում: Սինթետիկ կաղապարները, մինչդեռ, կարող են շատ ավելի արագ արտադրվել, բայց դրանք, որպես կանոն, միևնույնն է՝ պահանջում են ինտենսիվ ճնշում մի քանի շաբաթվա ընթացքում: Հետազոտությունը հրապարակվել է Nature ամսագրում:
Հեղուկ մետաղների խառնուրդի վրա հիմնված նոր մեթոդն, ըստ Planet Today-ի՝ հնարավորություն է ընձեռում արհեստական ադամանդ արդյունահանել րոպեների ընթացքում՝ առանց հսկա սեղմման անհրաժեշտության: Չնայած բարձր ջերմաստիճանը դեռևս պահանջվում էր, սակայն 1025°C-ի տարածքում 150 րոպեի ընթացքում և 1 ատմ (կամ ստանդարտ մթնոլորտային միավոր) ճնշման տակ շարունակական ադամանդե թաղանթ ձևավորվեց:
Սա համարժեք է այն ճնշմանը, որը զգում ենք ծովի մակարդակում, և տասնյակ հազարավոր անգամ ավելի քիչ, քան սովորաբար անհրաժեշտ ճնշումը: Նորարարական մոտեցման հետևում կանգնած թիմը, որը ղեկավարվում է Հարավային Կորեայի Հիմնական գիտությունների ինստիտուտի հետազոտողների կողմից, վստահ է, որ գործընթացը կարող է ընդլայնվել՝ էապես փոխելով սինթետիկ ադամանդների արտադրությունը:
Հեղուկ մետաղի մեջ ածխածնի տարրալուծարմամբ ալմաստ ստանալու համար բոլորովին նոր չէ: Օրինակ, General Electric-ը կես դար առաջ հալված երկաթի սուլֆիդի կիրառմամբ գործընթաց է մշակել: Բայց այս գործընթացները դեռևս պահանջում էին 5-6 գիգապասկալ ճնշում և ալմաստի «սերմ», որպեսզի ածխածինը մնա:Ճնշման նվազեցումը ձեռք է բերվել հեղուկ մետաղների՝ գալիումի, երկաթի, նիկելի և սիլիցիումի խնամքով խառնված խառնուրդի միջոցով:
Գրաֆիտի մարմնի ներսում կառուցվել է հատուկ վակուումային համակարգ, որը հնարավորություն է տալիս մետաղը տաքացնել, այնուհետև շատ արագ սառեցնել՝ ենթարկվելով մեթանի և ջրածնի խառնուրդի ազդեցությանը: Այս պայմանները հանգեցնում են նրան, որ մեթանից ածխածնի ատոմները տարածվում են հալված մետաղի մեջ՝ հանդես գալով որպես ադամանդի սաղմեր: Ընդամենը 15 րոպե անց ադամանդի բյուրեղների փոքր բեկորներ դուրս եկան հեղուկ մետաղից հենց մակերեսի տակ, և փոխազդեցությունից հետո՝ երկուսուկես ժամվա ընթացքում հոծ ադամանդե թաղանթ առաջացավ:
Թեպետ բյուրեղներ ձևավորող ածխածնի խտացումը նվազել է ընդամենը մի քանի հարյուր նանոմետր խորության վրա, հետազոտողներն ակնկալում են, որ գործընթացը կարելի է բարելավվել մի քանի փոփոխություններով: Այս մոդիֆիկացիաները ժամանակ կպահանջեն, և գործընթացի հետազոտությունը դեռ շատ վաղ փուլերում է, բայց նոր հետազոտության հեղինակների կարծիքով այն մեծ ներուժ ունի, և որ նմանատիպ կամ նույնիսկ ավելի լավ արդյունքների հասնելու համար կարող են այլ հեղուկ մետաղներ օգտագործվել:
Գործընթացը, որն այժմ օգտագործվում է սինթետիկ ադամանդների մեծ մասի ստեղծման նպատակով՝ արդյունաբերական գործընթացների լայն շրջանակի, էլեկտրոնիկայի և նույնիսկ քվանտային համակարգիչների համար, տևում է մի քանի օր և շատ ավելի մեծ ճնշում է պահանջում: Եթե այս նոր տեխնոլոգիան իրացնի իր ներուժը, ադամանդների պատրաստումն անհամեմատ ավելի արագ և հեշտ գործընթաց կդառնա:
