NEWS.am-ը ներկայացնում է արգենտինական իսպանալեզու «Clarín» թերթում հրապարակված Մարսելո Կանտելմիի հոդվածը.
«Կովկասում խոշորագույն երկիր Ադրբեջանն ունի հաջող աշխարհագրական դիրք և ահռելի նավթային հարստություններ: Մայրաքաղաք Բաքվից սկսվում է աշխարհի խոշորագույն նավթամուղերից մեկը, որը կարող է փոխադրել օրական մեկուկես միլլիոն բարել նավթ: Այդ նավթամուղը հաղթահարում է 1760 կմ և միացնում է Բաքուն Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսիի հետ, իսկ հետո հասնում մինչև թուրքական Ջեյհան նավահանգիստ:
Աշխարհի խոշորագույն ընկերությունների կողմից կառուցված նավթամուղը վիրտուալ արևմտյան սահման է նյարդայնացած Ռուսաստանի քթի առաջ, որը երկար ժամանակ ձգտում է Հարավային Կովկասը վերադարձնել իր ազդեցության գոտի: Նավթամուղը շրջանցում է Հայաստանը: Դա փոքր քրիստոնեական երկիր է, որը ԽՍՀՄ-ի մաս էր կազմում, ինչպես և մահմեդական Ադրբեջանը, եւ անցած դարի վերջում կատաղի պատերազմ է մղել Ադրբեջանի դեմ Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ վերահսկողության համար:
Դա մի տարածք է, որտեղ այժմ կազմավորվել է փոքրիկ հանրապետություն` առանց միջազգային ճանաչման, և որտեղ պատմականորեն ապրել են հայերը, սակայն բռնապետ Իոսիֆ Ստալինն այն տվել է Ադրբեջանին: Հայաստանն այն վերադարձրել է արյամբ և կրակով, երբ ԽՍՀՄ-ը փլուզվեց:
Այնտեղ գործում է զինադադրի փխրուն ռեժիմը, քանի որ մյուս կողմը պահանջում է այդ հողերը: Չնայած կոռուպցիայի լայն տարածման պատճառով Ադրբեջանի կառավարությունը քննադատվում է, բայց այդ երկիրը լավ աջակցություն ունի: Դա թուրքալեզու երկիր է, որն արյան դաշինք ունի Թուրքիայի հետ և վերջերս 1,6 մլրդ դոլարի զենք է գնել Իսրայելից, ներառյալ` անօդաչու ռմբակոծիչներ: Բաքուն հայտարարել է, որ այդ զենքը չի օգտագործվի նրա դաշնակից Իսրայելին օգնություն ցուցաբերելու համար, եթե այն պատերազմ սկսի Իրանի հետ: Նպատակն ավելի կոնկրետ է: Թեհրանում Ադրբեջանի դեսպանն ասել է , որ նպատակը կլինի հենց Լեռնային Ղարաբաղը: Պատերազմի վտանգը արդեն բերել է նրան, որ Վաշինգտոնը դադարեցրել է Բաքվին ռազմական սարքավորումների վաճառքը: Սակայն սա ընդամենը դադար է էսկալացիայում»:
