Թուրքիան նեոօսմանիզմի դոկտրինի քողի տակ փորձում է միջազգային հանրությանը ներշնչել, թե իր երկրի տարածքում երբեւէ եղած բոլոր քաղաքակրթությունների ժառանգորդն է: Այդ մասին փետրվարի 1-ին կայացած մամուլի ասուլիսում հայտարարել է Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիայի արեւելագիտության ինստիտուտի Թուրքիայի բաժնի գիտաշխատող, թուրքագետ Անուշ Հովհաննիսյանը՝ մեկնաբանելով թուրքական իշխանությունների որոշումը՝ վերանորոգել հայ ճարտարապետ Սարգիս Լոլե Գիզոյի դամբարանը:
Հովհաննիսյանի խոսքով, վերջին 5-6 տարում Թուրքիայի վարած քաղաքականությունը կապված է նոր միտման հետ՝ ապացուցել աշխարհին, որ Թուրքիան բազմամշակութային երկիր է, քաղաքակրթությունների եւ կրոնների խաչմերուկ: Հենց այդ դոկտրինի շրջանակներում 2010թ. Ստամբուլում կայացել են «Ստամբուլը՝ քաղաքակրթությունների մայրաքաղաք» կարգախոսով միջոցառումների շարքը:
«Նման քաղաքականության վարումը թույլ է տալիս Թուրքիային ոչ միայն քաղաքական դիվիդենտներ հավաքել, այլեւ հայկական հուշարձանների վերանորոգումն օգտագործել զբոսաշրջության զարգացման համար»,- ասել է Հովհաննիսյանը:
Ասուլիսի մյուս բանախոս, պատմաբան Ռաֆիկ Թադեւոսյանը իր հերթին նկատել է, որ Թուրքիայի վարած քաղաքականությունը հայկական պատմամշակութային հուշարձանների նկատմամբ, ոչ այլ ինչ է, քան քաղաքական խաղ, որը միջազգային հանրության առջեւ Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման միտման տեղ են անցկացնում:
Ըստ Թադեւոսյանի՝ ամեն անգամ, երբ Թուրքիայում վերականգնում են հայկական հուշարձանները կամ հիշատակում հայ ճարտարապետի մասին, անհրաժեշտ է հիշեցնել Հայոց ցեղասպանության մասին:
