Փախստականների վերադարձը՝ հայերի վերադարձն Ադրբեջան եւ ադրբեջանցիներինն Արցախ, կարող է լինել միայն հայելային։ Այս մասին հունվարի 19-ին մամուլի ասուլիսւմ ասաց Արցախի արտաքին գործերի նախարար Դավիթ Բաբայանը։
Դավիթ Բաբայանը, որն ինքն էլ 1998 թվականից մասնակցել է բանակցային գործընթացին տարբեր կարգավիճակներով՝ ԱԳՆ աշխատակցից մինչեւ ԱԳՆ ղեկավար, նշեց, որ, ըստ էության, սեղանին երկու հարց է՝ կարգավիճակ եւ սահմաններ՝ գումարած որոշ հումանիտար հարցեր, փախստականների վերադարձ։
«Պաշտոնական Ստեփանակերտի մոտեցումը գրեթե չի փոխվել։ Սկզբում մենք ասում էինք, որ բացառվում է Արցախի ենթարկումն Ադրբեջանին՝ որ կարգավիճակով էլ որ լինի»,- ընդգծեց նախարարը՝ հիշեցնելով, որ Ադրբեջանն ինքն էլ հրաժարվել է միասնական պետության առաջարկված գաղափարից, որտեղ Արցախը հավասար կլիներ կարգավիճակով։ «Մեզ համար կարմիր գիծը Ադրբեջանի կազմում գտնվելն է։ Դա չի լինի։ Այլապես Արցախը չի լինի։ Հարցը պետք է կարգավորվի փաթեթային ձեւով։ Բոլոր հարցերը լուծվում են անմիջապես։ Ադրբեջանն առաջարկում էր փուլայինը։ Բայց նրանց փուլայինը տարբերվում էր անգամ մեր փուլային կարգավորման որոշ տարրերից։ Նրանք խոսում էին շրջանների մասին՝ որպես առաջին քայլ։ Իսկ մենք ասում էինք՝ եկեք սկսենք մեր անկախության ճանաչումից։ Ինչ վերաբերում է փախստականների հարցին, ապա այստեղ էլ պատկերացումը չի փոխվել։ Մենք երբեք չենք հրաժարվել քննարկել այդ հարցը։ Բայց առանց քաղաքական հարցերի լուծման այդ մասին խոսք չկա։ Սկզբում պետք է կարգավորվեն կարգավիճակի եւ սահմանների հարցերը։ Եթե փախստականները վերադառնում են, ճանաչո՞ւմ են նրանք արդյոք Արցախի Հանրապետությունը։ Եվ վերադարձը կարող է լինել միայն հայելային։ Հայերը վերադառնում են Բաքու, Սումգայիթ, Կիրովաբադ, այլապես չենք կարող միակողմանի քննարկել։ Բայց Ադրբեջանը չի ցանկանում, որ հայ փախստականները վերադառնան։ Եվ ադրբեջանցի փախստականների վերադարձն էլ Ադրբեջանի իշխանությունները ցանկանում են ոչ նրա համար, որ հոգ են տանում մարդկանց զգացումների մասին, այլ որպեսզի փորձեն ժողովրդագրականորեն կլանել Արցախը»,- նշեց Դավիթ Բաբայանը։
