Հայաստանի խորհրդարանական դիվանագիտությունը կաղում է. դա վերաբերում է բոլոր այն պատվիրակություններին, որոնք հանդիպում են միջազգային կառույցների հետ, կամ ներկայացված են այդ կառույցներում: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր, Արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի անդամ Համլետ Հարությունյանը:
ՀՀԿ-ական պատգամավորն անդրադառնալով ԵԽԽՎ-ում քաղաքական հանձնաժողովի կողմից ընդունած ԼՂ-ին վերաբերող վերջին սկանդալային հակահայկական զեկույցին` կարծիք էր հայտնել, որ ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության կազմը անհրաժեշտ է ռոտացիոն փոփոխության ենթարկել, ընդգրկել այնպիսի փորձառու պատգամավորների, որոնք կարողանան դիմադրել ԵԽԽՎ-ում ադրբեջանական հակահայկական քաղաքականությանը:
Պատգամավորի առաջարկը ցավով էին ընդունել ԵԽԽՎ-ում հայաստանյան պատվիրակության անդամները, այդ թվում իր կուսակից, պատվիրակության ղեկավար Հերմինե Նաղդալյանը, ով NEWS.am-ին տված հարցազրույցում հայտարարել էր, որ պատրաստ է իր տեղը զիջել Համլետ Հարությունյանին: Անդրադառնալով Նաղդալյանի այս պատասխանին` Հարությունյանը արձագանքեց.
«Պատասխանն ադեկվատ չեմ համարում, ես որեւէ մեկին փոխելու նպատակ չեմ ունեցել: Ասել եմ` ռոտացիոն ձուով թարմացվի կազմը: Իսկ եթե մարդիկ մտածում են, որ ԵԽԽՎ-ում պատվիրակ լինելը կամ նախագահ լինելը ժառանգական է, ապա խորը թյուրիմացության մեջ են»: Համլետ Հարությունյանն ընդգծեց, որ զարմացած է պատվիրակների արձագանքից, մինչդեռ ինքը ռոտացիոն փոփոխության մասին խոսելիս` անձերին նկատի չի ունեցել:
«Ես նկատեցի, որ իրենք նեղացած են, բայց ես նման նպատակ չեմ ունեցել: Արցախը իմ հայրենիքն է, եւ ես չեմ կարող Արցախի վերաբերյալ հակաարցախյան ցանկացած փաստաթղթի վերաբերյալ չասել իմ կարծիքը: Հատկապես իմ երկարամյա գործընկեր, լավ բարեկամ տիկին Նաղդալյանը հրաշալի գիտի այդ մասին: Շատ ցավում եմ, որ Հերմինեն իմ ասածը սխալ է ընկալել: Ես չեմ ժխտել, որ մեր պատվիրակությունն արել է այն, ինչ որ իր ուժերը ներում են, դրա մասին նաեւ մամուլում եմ խոսել, թող վերցնեն ու նայեն: Կտրուկ չեմ դրել պատվիրակության փոփոխության հարցը: Շեշտել եմ ռոտացիոն փոփոխությունը»,-նշեց Հարությունյանը:
Մեր զրուցակիցը չզլացավ իր կարծիքն հայտնել նաեւ Հայաստանի խորհրդարանական դիվանագիտության մասին, ինչը հատկապես ցցուն արտահայտվում է միջազգային կառույցների հետ աշխատանքներում:
«Մեր խորհրդարանական դիվանագիտությունը կաղում է: Հիմա որ ասեմ, նորից պիտի ինձ վրա հարձակվեն: Նկատի ունեմ բոլոր խորհրդարանական պատվիրակությունները, որոնք հանդիպում են տարբեր միջազգային կառույցների հետ: Իմ կին գործընկերները թող սրտին մոտ չընդունեն, ես բոլորովին անձերին նկատի չեմ ունեցել: Ես ընդվզում եմ ադրբեջանցիների դեմ, որոնք հաջողության են հասնում: Ի՞նչ ասեմ, ասեմ` մալադե՞ց ադրբեջանցիներին»:
