Ժամանակն է, որպեսզի Ադրբեջանը պատասխան տա ԱՄՆ-ին եւ միջազգային հանրությանը՝ Լեռնային Ղարաբաղի դեմ կոպիտ ռազմական ագրեսիայի համար: Այս մասին Իլինոյս նահանգից ԱՄՆ սենատոր Մարկ Քիրքը գրել է The Hill-ում հրապարակված հոդվածում:
Հոդվածում, մասնավորապես, նշված է.
«Տարիներ շարունակ Ադրբեջանը զենք էր ճոճում, իսկ հիմա հարձակվեց Ղարաբաղի վրա: Սա աննախադեպ հարձակում էր 1994 թվականից ի վեր: Այս ռազմական գործողությունները ցույց տվեցին հրադադարի միջոցառումների ամրապնդման վճռական անհրաժեշտությունը, որոնք ներկայում չեն գործում:
Քանի որ հրադադարի վերահսկողության համակարգ չկա, եւ Ադրբեջանը չի բախվում իր գործողությունների հետեւանքներին, ավելի ու ավելի ռազմատենչ է դառնում: Այսպես չի կարող շարունակվել:
Ես սատարում եմ կոնգրեսականներ Էդ Ռոյսի եւ Էլիոթ Էնգելի նախաձեռնությունը, որը խաղաղության հաստատման, հրադադարի վերահսկողության միջոցներ է առաջարկում:
Նախ՝ կողմերը պետք է համաձայնեն դիպուկահարներին դուրս բերել շփման գծից:
Երկրորդ՝ հարկավոր է շփման գծի ամբողջ երկայնքով հրետանայի կրակի եւ ձայնի չափման լրացուցիչ տեղորոշիչներ տեղակայել, որի մոնիթորինգը կիրականացնի ԵԱՀԿ-ն:
Երրորդ՝ շփման գծի երկայնքով հարկավոր է ԵԱՀԿ-ի լրացուցիչ դիտորդներ տեղակայել, որպեսզի խախտումների մոնիթորինգն ավելի արդյունավետ լինի: Հիմա մոնիթորինգ են իրականացնում 6 դիտորդներ, որոնց թիվը ծայրահեղ փոքր է՝ հաշվի առնելով ամենօրյա խախտումները:
Ռոյսի եւ Էնգելի առաջարկների փաստաթղթի տակ Ներկայացուցիչների պալատի ավելի քան 80 անդամ է ստորագրել: Փաստաթուղթը սատարել են ե՛ւ ԱՄՆ պետքարտուղարությունը, ե՛ւ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները:
Երկարատեւ խաղաղություն հաստատելու համար հարկավոր են բարի կամք եւ վստահություն երկու կողմից էլ: Սակայն Հայաստանն ու ԼՂՀ-ն հաստատեցին խաղաղության շուրջ միջոցառումներին աջակցությունը, իսկ Ադրբեջանը դա չարեց: Հրադադարի շուրջ ոչ բավարար վերահսկողությունը լավ առիթ է Ադրբեջանի ռազմատենչ տրամադրությունների համար:
Անհրաժեշտ է ԱՄՆ-ի ղեկավարությունը՝ արյունոտ ուղին կանգնեցնելու համար, որով Ադրբեջանը հարձակումներ է գործում ԼՂՀ-ի վրա, ԼՂՀ-ն պատասխանում է, իսկ հետո Ադրբեջանը հայերին մեղադրում է հրադադարը խախտելու համար: Այլեւս չի կարելի հանդուրժել Բաքվի անամոթ սուտը:
Ես վարչակազմին (ԱՄՆ նախագահի - խմբ.) կոչ եմ անում Ռոյսի եւ Էնգելի առաջարկները հասցնել Ադրբեջանի բարձրագույն ղեկավարությանը:
Մենք պետք է Ադրբեջանի իշխանություններին կոչ անենք պատասխան տալ Ղարաբաղի հայերի հանդեպ վերաբերմունքի համար. նույնպես, ինչպես եւ Ադրբեջանի քաղաքացիական հասարակության դեմ ագրեսիայի համար:
1995 թվականին սկսված ԵԱՀԿ Մինսկի գործընթացը, որը պետք է կողմերին խաղաղության եւ համապարփակ լուծման հանգեցնի, թելից է կախված: Որպեսզի դիվանագիտությունը հաղթի, հուսալի հրադադար է հարկավոր:
Ալիեւի ընտրությունը պարզ է. կա՛մ լրջորեն դիվանագիտական բանակցություններ է սկսում հայերի հետ խաղաղության պայմաններում, կա՛մ շարունակում է անպտուղ ռազմատենչ քաղաքականությունը:
Եթե նա ընտրի երկրորդ տարբերակը, պետք է իմանա, որ ադրբեջանական ագրեսիայի ցանկացած ակտ կուժեղացնի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության փաստարկները Կոսովոյի ճանապարհով շարժվելու մասին: Որպես Կոսովոյի պատերազմի մասնակից՝ հույս ունեմ, որ Ադրբեջանը կհասկանա. Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը կարելի է լուծել միայն խաղաղությամբ»:
