Թուրքիայի բնակչության մեծ մասը ավելի շուտ կհամաձայնի նախագահ Էրդողանի իշխանության պահպանմանը, քան ռազմական հեղաշրջմանը, գրում է The New York Times–ը։

Թուրքիայի ազատականները երկար ժամանակ հայտարարում էին, որ Էրդողանը երկիրը տանում է անորոշ ուղղությամբ, ընդլայնում է իր լիազորությունները, հարստացնում է դաշնակիցներին եւ մեծացնում է հասարակական կյանքում կրոնի դերը։ Սակայն նրանցից գրեթե ոչ մեկ չպաշտպանեց ռազմական հեղաշրջման փորձը։

«Վատ ժողովրդավարությունը լավ հեղաշրջումից լավ է»,– ասում է երիտասարդ լիբերալ Քորայ Սյուզերը։

Նրա կարծիքով երկրի քաղաքական կյանքում ռազմական միջամտության ժամանակներն անցել են։

Հեղաշրջումից հետո հարցմանը մասնակցած թուրքերի փոքրամասնությունը հայտնել է, որ կցանկանար հեղաշրջում իրականացնել Էրդողանի իշխանության ընդլայնումը թույլ չտալու համար։ Նրանց կարծիքով Էրդողանը, լինելով խորամանկ քաղաքական խաղացող, կարող էր ինքը բեմադրել հեղաշրջումը, որպեսզի արդարացնի ընդդիմադիրների նկատմամբ իր կոշտ գործողությունները։

Թուրքերի մեծ մասը չի պաշտպանել Էրդողանին տապալելու փորձը, ինչը վկայում է այն մասին, որ ժողովուրդը հավատարիմ է ժողովրդավարության գործընթացներին, անգամ եթե դրանք միշտ չէ, որ ցանկալի արդյունք են տալիս, գրում է հոդվածագիրը։

Վերլուծաբանների կարծիքով՝ նման իրադարձությունների նկատմամբ վերաբերմունքի փոփոխության վրա ազդել են բարձրաստիճան զինվորականների նկատմամբ հարուցված աղմկահարույց գործերը եւ տնտեսական վիճակի բարելավումը։ Բացի այդ, շատ թուրքեր սկսել են հպարտանալ իրենց ժողովրդավարական երկրով մի տարածաշրջանում, որտեղ միապետերի եւ բռնապետերի իշխանություն է տիրում։

«Հեղաշրջումների փուլն ավարտվել է։ Դուք չեք կարող ուժով իշխել։ Դուք պետք է լսեք ժողովրդի ձայնը»,– կարծում է տեղի պաշտոնյա Նուրի Դոնենը։

Հեղաշրջման ձախողումից հետո Թուրքիայի նախագահն ամրապնդել է իր դիրքերը կողմնակիցների շրջանում։ Նրանք հեղաշրջման փորձը դիտարկում են որպես ռիսկ կորցնելու այն լավը, ինչ ստացել են Էրդողանի օրոք։