Եթե Հայաստանի իշխանությունները, ի պատասխան նոյեմբերի 9-ի հայտարարության 9-րդ կետի վերաբերյալ քննադատությունների, վկայակոչում են այն փաստը, որ Բաքուն և Մոսկվան չեն կատարում այս հայտարարության մի շարք կետեր, ապա ընդունո՞ւմ են, որ Արցախը հանձնել են, որպեսզի չկատարեն հայտարարության հենց այս, իններորդ կետը։ Այս մասին NEWS.am -ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավոր Աննա Մկրտչյանը։
Նրա խոսքով՝ հայ հանրությանը Մոսկվայից, Բրյուսելից կամ Վաշինգտոնից պարզ ճշմարտություններ են ասում։
«Այդպես է եղել այդ թվում՝ 2020 թվականի պատերազմից առաջ, երբ դավաճանը զրոյական կետից հայտարարեց բանակցությունների մեկնարկի մասին, դա ներկայացնելով որպես ձեռքբերում, թեև ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներն անընդունելի անվանեցին բանակցային գործընթացի խախտումը կամ մշակված սկզբունքներից ելքը, ինչն էլ արեց Նիկոլը։
Լավրովը բարձրաձայնել է այն, ինչ կա. «Մենք սովոր ենք հաշտվել Նիկոլի բանավոր պայմանավորվածությունների արդյունքների հետ, այդ թվում՝ Գորիս-Կապան ճանապարհահատվածի հանձնման, Պրահայի հանդիպումից հետո Արցախի՝ Ադրբեջանին հանձնման հետ՝ որոշակի անկլավների մասին խոսակցություններով»,- հավելեց պատգամավորը։
Նրա խոսքով՝ ՌԴ արտգործնախարար Լավրովը երեկ ընդամենը հիշեցրել է ստորագրված փաստաթղթի մասին։
«Նիկոլ Փաշինյանը փաստաթուղթ է ստորագրել երրորդ երկրի իրավապահների կողմից Հայաստանի տարածքում գտնվող ճանապարհի նկատմամբ վերահսկողության մասին։
Նա հիանալի գիտեր, թե կոնկրետ ինչ է ստորագրում, պարզապես շահագրգռված էր միայն իշխանության պահպանմամբ։ 2021 թվականին խորհրդարանում ես նրան հարցրի այս կետի մասին՝ հարցնելով, թե ինչ իրավունքով է ստորագրել ճանապարհը Հայաստան երրորդ երկրի սահմանապահների հսկողության տակ տեղափոխելու փաստաթուղթ։
Հիմա նա այլեւս չի ցանկանում իրականացնել ստորագրվածը, քանի որ իշխանությունը պահպանելու երաշխիք այլ տեղից է ստացել։ Ավելին, այդ երաշխավորներն անընդհատ փոխվում են։
Ես չեմ ուզում, որ Փաշինյանը ասոցացվի Հայաստանի և հայ ժողովրդի հետ, մենք մինչ այժմ չենք կարող լուծել այս հարցը։ Այս ամենը ոչ թե Հայաստանի, այլ Նիկոլի պարտավորություններն են»,- նշել է Մկրտչյանը։
