Հայաստանի Սահմանադրական դատարանը հունվարի 27-ին քննության էր առել սնանկացած եւ հետագայում ֆինանսապես առողջացած պարտապանների իրենց պարտավորությունների կատարման գործընթացը կարգավորող «Սնանկության մասին» օրենքի որոշ դրույթների ՀՀ Սահմանադրության համապատասխանության վերաբերյալ գործը:
Սահմանադրական դատարանը վերոնշյալ օրենքի վերլուծության արդյունքում արձանագրել է, որ որոշ բացառություններով առողջացած կազմակերպությունը ազատվում է պարտավորությունների կատարումից, ինչպես օրինակ վճարել դրամ, հանձնել գույք եւ այլն: Դատարանն նշվածի կապակցությամբ սահմանել է, որ իրավաչափ չի համարում սնանկության գործընթացի շրջանակներում առողջ ճանաչված պարտապանին ընտրողաբար պարտավորություններից ազատելը, քանի որ տարբերակված մոտեցում է նախատեսվում հարկային պարտավորությունների պարտատեր հանդիսացող պետության եւ այլ տեսակի պարտավորությունների պարտատերեր հանդիսացող ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձանց միջեւ:
Սահմանադրական դատարանը արձանագրել է նաեւ, որ «Սնանկության մասին» օրենքի կարգավորումներից հետեւում է, որ բոլոր այն պարտատերերը, ովքեր որեւէ պատճառով չեն տեղեկացել հրապարակային ծանուցումների կայքում հրապարակված հայտարարությանը կամ չեն համարվում պահանջների ընդհանուր ծավալում ամենախոշոր պահանջ հաշվառած պարտատերեր, զրկվում են իրենց իրավունքների հետագա պաշտպանության իրավական հնարավորություններից: Սահմանադրական դատարանը գտնում է, որ նման իրավակարգավորումը ոչ միայն պարտատերերի իրավունքների ոտնահարման իրական վտանգ է պարունակում, այլեւ մեծ են նաեւ կոռուպցիոն ռիսկերը: Ուստի դատարանը սահմանել է, որ առաջին հերթին սնանկացման հայտ ներկայացնելիս պարտապանն է պարտավոր հստակ ներկայացնել իր պարտավորությունների իրական պատկերը: Բացի դրանից, բոլոր այն պարտատերերը, ովքեր օբյեկտիվ պատճառներով չեն ծանոթացել http://www.azdarar.am հասցեում գտնվող հայտարարությանը, հետագայում դատական կարգով իրենց իրավունքների պաշտպանության հնարավորություն պետք է ունենան:
Սահմանադրական դատարանը արձանագրել է նաեւ, որ օրենսդիրը պետք է նախատեսի պարտապանի արդյունավետ ծանուցման եւ պարտավորությունների գրանցման ընթացակարգ, որը գործնականում կբացառի սնանկության գործընթացի մասին շահագրգիռ անձանց օբյեկտիվորեն ոչ իրազեկված լինելու իրավիճակները:
Արդյունքում սահմանադրական դատարանը որոշեց, որ «Սնանկության մասին» օրենքի 90-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ պարբերության կարգավորումը որով պարտատերերը զրկվում են հետագայում առողջացած անձի նկատմամբ պահանջներ ներկայացնելու իրավունքից եւ նույն հոդվածի 4-րդ մասի կարգավորումը, որով դատարանի կողմից հարգելի ճանաչված դեպքերում բացառություն չի նախատեսում նաեւ ավարտված սնանկության գործի շրջանակներում պահանջ չներկայացրած պարտատերերի համար, ճանաչել ՀՀ Սահմանադրության 18-րդ հոդվածի պահանջներին հակասող եւ անվավեր:
