Շվեյցարիայի պետական քարտուղարության կրթության, հետազոտությունների եւ ինովացիայի հարցերի նախագահ Մաուրո Դել’ Ամբրոգիոն NEWS.am-ի թղթակցին տված հարցազրույցում իր տեսակետներն է ներկայացրել Բոլոնյան գործընթացի որոշ առանձնահատկությունների, այդ գործընթացի ապագայի նկատմամբ իր տեսլականի, ինչպես նաեւ հայ-թուրքական հաշտության գործընթացի վերսկսման հեռանկարների մասին:
Պատմեք, խնդրում եմ, Բոլոնյան գործընթացի դրական կողմերի եւ Շվեյցարիայի կողմից հնարավոր նոր առաջարկների մասին:
Կարծում եմ, որ Բոլոնյան գործընթացի ամենակարեւոր հաջողությունը եղել եւ մնում է այսպես կոչված «ընդհանուր լեզուն», որ հնարավոր է դարձել Եվրոպայում եւ Եվրոպայի սահմաններից դուրս ընդհանուր ընկալումը առաջին, երկրորդ, երրորդ աստիճանի կրթության, որակավորման երաշխավորման, աստիճանների ճանաչման վերաբերյալ: Դա չի նշանակում, որ համակարգն ամբողջությամբ ներդաշնակեցված է: Կան շատ տարբերություններ, եւ մենք պետք է ապրենք այդ տարբերություններով՝ տարբեր լեզուներ, տարբեր մշակույթներ, տարբեր կրոններ:
Բարձրագույն կրթության համակարգը նույնպես զգալիորեն տարբերվում է տարբեր երկրներում, բայց Բոլոնյան գործընթացի օգնությամբ հնարավոր է դարձել ավելի լավ հասկանալ այդ տարբերությունները, փորձելով այդ տարբերությունները չվերածել խոչընդոտների, հասկանալ միմյանց, հատկապես նպատակ ունենալով հասնել ուսանողների շարժունակությանը: Բոլոնյան գործընթացի վերջին տարում
Բոլոնյան գործընթացի վերջին տարին կենտրոնացած էր կրթության որակի երաշխիքների վրա։ Հիմա հավատարմագրության նոր ընդհանուր կոնցեպցիայի հետ միասին պարզ է դարձել, որ համալսարանը կարող է աստիճաններ շնորհել՝ անկախ այն հանգամանքից, թե այդ համալսարանը պետության կողմից սուբսիդավորվում է, թե ոչ։ Միայն որակի չափանիշներն են դեր խաղում, եւ պետությունն այլեւս մենաշնորհ չունի։ Սակայն ամեն երկիր ազատ է համակարգի ընտրության մեջ։ Այսուհանդերձ որակի երաշխիքի ընդհանուր հիմքի վրա երկրների միջեւ շնորհվող աստիճանների փոխճանաչում է սահմանվել։
Ինչ վերաբերում է ապագայի սպասելիքներին, մենք չպետք է իլյուզիաներ տածենք, թե ամեն ինչ միանման է լինելու, մենք պետք է ընդունենք տարբերությունները, մենք պետք է լավատես լինենք այն փաստի կապակցությամբ, որ շարժունակությունը աստիճանաբար մեծանում է, աճում է փոխըմբռնումը՝ չնայած այն հանգամանքին, որ մենք պահպանում ենք մեր տարբերությունները։
Ինչպես հայտնի է, Շվեյցարիան հայ-թուրքական հաշտեցման գործընթացի միջնորդ երկրներից մեկն է։ Կցանկանայի լսել Ձեր տեսակետը այն մասին, թե գործընթացի վերականգման հեռանկարներ կա՞ն։ Գնահատեք, խնդրում եմ, Հայոց ցեղասպանության հարցում Թուրքիայի դիրքորոշումը։
Ես չեմ կարող այդ հարցով Շվեյցարիայի պաշտոնական դիրքորոշումը արտահայտել, սակայն կարող եմ ասել, որ մեզնից շատերը ուրախ չեն, որ այդքան երկար գործընթացից հետո, երբ հարցը մոտ էր լուծմանը, գործընթացը կասեցվեց։ Ես հաստատ չգիտեմ պատճառները եւ չեմ ուզում դատել դրանց մասին։ Մենք կարող ենք միայն հուսալ, որ գործադրված ջանքերը հօդս չեն ցնդի, եւ ամեն պահի, երբ որ երկու երկրները նորից պատրաստ լինեն այդ գործընթացը սկսելուն, նախկին համաձայնագրերը կօգտագործվեն հետագա քայլերի համար։
Զրուցեց Տաթեւիկ Ղազարյանը
