Երեւանում ընթացող բողոքի ակցիաները տարբերվում են նրանով, որ առաջ չեն քաշվում քաղաքական պայմաններ եւ երկրի արտաքին քաղաքական կուրսը փոխելու պահանջներ: Այս մասին ասվում է Ագնիա Գրիգասի հոդվածում, որը հրապարակվել է «The Hill»-ի բլոգում:
Նրա խոսքով, թեեւ բողոքի ակցիաները չեն անդրադառնում հայ-ռուսական հարաբերություններին, սակայն դրանք Հայաստանում արթնացող քաղաքացիական հասարակության վկայություն են: Հեղինակի կարծիքով, Մոսկվան, բնականաբար, ուշադիր հետեւում է Հայաստանում իրադարձությունների զարգացմանը, սակայն ի տարբերություն Ուկրաինայի, Հայաստանը մնում է շատ խոցելի եւ ոչ կառավարությունը, ոչ քաղաքացիական հասարակությունը դժվար թե մոտ ապագայում հեռանան Մոսկվայից:
Երեւանյան ցույցերը, նրա խոսքով, կապված են Հայաստանի վատ տնտեսական վիճակի հետ, որտեղ գերիշխող դեր ունի տնտեսական անկման մեջ գտնվողն Ռուսաստանը: Հեղինակը հիշեցնում է, որ ՌԴ-ն Հայաստանում գլխավոր ներդրողն է այնպիսի ընկերությունների օգնությամբ, որոնցից են «Գազպրոմ Արմենիան», «Հարավկովկասյան երկաթուղին», «ՎիվաՍել ՄՏՍ»-ը, «Բիլայնը», ռուսական ապահովագրական ընկերություններ ու բանկեր:
«Բացի այդ, Ռուսաստանը նաեւ հաջողությամբ օգտագործել է Հայաստանի տնտեսական ու էներգետիկ խոցելիությունը՝ սեփական շահի համար»,-գրում է հեղինակը:
Ուկրաինայի նման, Հայաստանն էլ իր վրա զգացել է Մոսկվայի ճնշումը, երբ ավելի սերտ հարաբերություններ էր ուզում հաստատել ԵՄ-ի հետ: «Եթե ԱՄՆ-ը եւ ԵՄ-ն շահագրգռված են մարտահրավեր նետել ռուսական ազդեցությանը եւ ազատել հայերին քաղաքական հարկադրանքի խորամանկություններից, ապա ՀՀ էներգետիկ ոլորտում ներդրումները կարող են լավագույն միջոցը լինել սկզբի համար»,-նշում է Գրիգասը՝ հիշեցնելով ամերիկյան ContourGlobal-ի հետ գործարքի մասին, որը ձեռք է վերել Որոտանի կասկադը:
Երեւանյան ցույցերը հարց բարձրացրին, թե արդյոք իրավիճակի սրմանը կարող են հետեւել այնպիսի իրադարձություններ, ինչպիսիք եղան Ուկրաինայում, եւ այդ դեպքում՝ ինչպիսին կլինի Մոսկվայի դերը: Ինքը՝ վերլուծաբանը, կարծում է, որ հայերին ռւոսական անձնագրեր բաժաներլն ու Գյումրիի ռուսական ռազմակայանը կարող են ՀՀ ներքին գործերին միջամտելու գործոնները լինել:
Հեղինակը կարծում է, որ ցանկացած դեպքում, Մոսկվան թույլ չի տա Երեւանին հանգիստ հեռանալ իր ազդեցության գոտուց: Իսկ հայերն էլ Արեւմուտքի հետ իրենց հարաբերություններում միշտ զգուշավորություն են պահպանելու, թեկուզ այն պատճառռով, որ դա կարող է հանդիպել Մոսկվայի հակադրությանը:
