Ֆուտոբլի Հայաստանի  հավաքականը, որը խմբում վերջին հորիզոնականում է, կարող է հաջող հանդես գալ, եթե կարողանա օգտվել մրցակցի թույլ տեղերից: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակից Վերա Մարտիրոսյանի հետ զրույցում նշել է Ռուսաստանի մարզական մեկնաբան Վլադիմիր Ստոգնիենկոն, ով սերբական ու մոնտենեգրական ֆուտբոլի մեծ գիտակ է: Հիշեցնենք, որ նոյեմբերի 11-ի տեղի է ունենալու ԱԱ- 2018 ընտրական փուլի Հայաստան- Մոնտենեգրո խաղը:

Վլադիրմիր, ինչպիսի՞ն է Մոնտենեգրոյի հավաքականը, ի՞նչ ֆուտբոլ է դավանում, որո՞նք են նրա ուժեղ եւ թույլ կողմերը:

Մոնտենեգրոյի հավաքականը մտածելակերպով շատ նման է Սերբիայի հավաքականին, թեեւ սերբերի մոտ միշտ ավելի շատ աստղեր են լինում: Մոնետենգրոն փոքր երկիր է, բայց արի ու տես, որ պարբերաբար աստղեր տալիս է: Առաջ դա Դեյան Սավիչեւիչը (այժմ Մոնտենեգրոյի ֆուտբոլային միության նախագահը) ու Պրեդրագ Միյատովիչը էին, այսօր, իհարկե, Ստեվան Յովետիչն է, ով հանդես է գալիս Իտալիայում եւ բավական ստեղծագործ ֆուտբոլ է խաղում: Յովետիչը հանդես է գալիս երկրորդ հարձակվողի դիրքում, իսկ առաջինի դիրքում խաղում է Ֆատոս Բեչիրեյը՝ Մոսկվայի «Դինամոյից», ինչպես նաեւ Լուկա Ջորջեւիչը՝ ռուսական «Զենիթից»: Չեմ կարող ասել, որ իրենք իրենցից շատ մեծ բան են ներկայացնում, բայց լավ ֆուտբոլիստներ են:

Հիմանականում մոնտենեգրացիները խաղում են 4-4-1-1 կամ  4-4-2 խաղային տակտիկայով: Շատ խաղակցված պաշտպանական գիծ ունեն: Հիմնականում հանդես են գալիս Ստեֆան Սավիչը «Ատլետիկո» Մադրիդից ու Մարկո Սիմիչը, որի անունը ֆուտբոլասերներին գուցեեւ բան չասի: Այս զույգը բավականին քիչ է բաց թողնում եւ կարող է արագ հակագրոհներով խաղալ: Կիսապաշտպանության մասին առանձնապես բան չեմ կարող ասել. այնտեղ ուղղակի հավաքված են շատ աշխատասեր տղաներ: Գուցե առանձնանում է  Մարկո Բակիչը, ով առաջ հանդես էր գալիս Իտալիայում, հիմա տեղափոխվեց պորտուգալական «Բրագա», բայց նա միշտ չէ, որ հիմնական կազմում է հանդես գալիս:  Այսպիսի թիմ ունի Մոնտեներգրոն: Կարծում եմ՝ ոչ մի առանձնահատուկ բան չկա այդ թիմում:  Չէի էլ ասի, որ Հայաստանի հավաքականը կազմով զիջում է նրանց: Նրանք էլ, դուք էլ, ունեք աստղ: Նրանց թիմը պարզապես լավ խաղակցված է: Դա նրանց մարզիչ  Լյուբիշա Տումբակովիչի արժանիքն է: Նա բալկաններում շատ հարգված մարդ է, ով հաջողությունների է հասել սերբական «Պարտիզանի» հետ: Մինչ այդ, թիմը գլխավորում էր Բրանկո Բրնովիչը, այդ ժամանակ նրանք մեզ հետ էին մի խմբում խաղում, երբ Իգոր Ակինֆերի վրա ճայթռուկ գցեցին երկրպագուները: Այդ ժամանակ, կարելի է ասել, թիմը գլխավորում էր հեղինակավոր մարդ, բայց արդյունքներ չկային: Եկավ Տումբակովիչը, ով իսկական մարզիչ է: Շտկեց թիմի խաղը, սարքեց լավ թիմ: Եթե պետք է, նրանք խաղում են պաշտպանությունից, եթե պետք է, կխաղան հարձակողական ֆուտբոլ: Համեմատած նախորդ մրցափուլի, նրանք հիմա շատ լավ խաղ ունեն: Ինձ չզարմացրեց, որ նրանք հաղթեցին դանիացիներին, այլ այն, որ չպարտվեցին ռումինացիներին՝ բավականին լավ թիմի:

Հայաստանի հավաքականը վերջին խաղերում խաղում էր պաշտպանությունից: Խփել ենք միայն մեկ գոլ, բաց թողել 8-ը: Դա հաշվի առնելով ի՞նչ մարտավարություն կընտրի Մոնտենեգրոյի հավաքականը:

Բնական է, իրենք ընտրում իրենց մարտավարությունն ըստ մրցակցի: Կարծում եմ՝ հայերը չպետք է մնան պաշտպանության մեջ: Հակառակը՝ պետք է նրանց բռնել կիսապաշտպանությունում, դա նրանց ամենաթույլ օղակն է, որտեղ աստղեր չկան: Եթե մրցակցին ազատություն տաք, ապա նրանք հանգիստ կարող են շատ գոլեր խփել: Ղազախստանի հավաքականի դա զգաց իր կաշվի վրա՝ ընդունելով նրանցից հինգ գնդակ: Հիմնական խնդիրը՝ անջատել կիսապատպանությունը Յովետիչից ու Բեչիրեիից, որպեսզի գնդակը նրանց չհասնի: Հակառակ դեպքում վտանգը մեծ է:

Վերա Մարտիրոսյան