«Առավոտ» թերթն իր խմբագրականում գրում է. «Ճիշտն ասած, հետեւելով նախընտրական գործընթացներին՝ իմ մեջ մեծ գայթակղություն է առաջանում քվեարկել դերասան Սերգեյ Դանիելյանի «ստեղծած» կուսակցության (Ք.Ա.Ք.-խմբ) օգտին: Բայց նախ` դրա հապավումը որքան էլ դիպուկ լինի, գեղագիտական առումով ինձ համար վիրավորական է, երկրորդ` քվեաթերթիկ փչացնելը թեեւ բողոքի ձեւ է, բայց ինձ համար անընդունելի է, իսկ իշխանությունների համար, ի վերջո` ձեռնտու:

Ընտրություններին մասնակցելու հայտ ներկայացրած կուսակցությունները կամ դաշինքներն իրարից, իմ կարծիքով, առանձնապես չեն տարբերվում: Եթե նույնիսկ տեսականորեն ենթադրենք, որ դրանցից մեկը (ոչ ՀՀԿ-ն) խորհրդարանում մեծամասնություն կստանա, այն համակարգը, որի դեմ նրանք պայքարում են (կամ ձեւ են անում, թե պայքարում են), չի փոխվի: Որովհետեւ՝ ա/ անխիղճ, անաստված, զոռբայության եւ խաբեության վրա հիմնված այդ համակարգը ստեղծել ենք մենք բոլորս, բ/ իրենց կառուցվածքով, մտածողությամբ, ոճով դրանք նման են ԽՄԿԿ-ին, իշխանություն ունեցող ՀՀՇ-ին, ՀՀԿ-ին:

Այնուամենայնիվ, ամեն մեկս պետք է ընտրի իր համար համեմատաբար ընդունելի կուսակցություն կամ դաշինք: Բայց նախ` գնահատենք դրանց շանսերը: ՀՀԿ-ն ունի տասնյակից ավելի «թագավոր ախպեր» եւ մի քանի տասնյակ «ենթաախպերներ», «Ծառուկյան դաշինքն» ունի մեկ «թագավոր ախպեր» (կամ երկու, եթե Հովիկ Աբրահամյանը միանա) եւ տասնյակի հասնող «ենթաախպերներ»: Հենց այդ կուսակցություններն են, նախնական դասավորությամբ, կազմելու ապագա խորհրդարանի հիմքը: Նրանց հետ կարող է մրցել Սեյրան Օհանյանի ղեկավարած դաշինքը, եթե Ռոբերտ Քոչարյանը կամ, ասենք, Արա Աբրահամյանը ստանձնեն «ախպոր» դերը: Հնարավոր է՝ Ռուսաստանում էլի գտնվեն բարի մարդիկ՝ «չեկիստներ», ինչպես կասեր այդ դաշինքին միացած Պարույր Հայրիկյանը: Իսկ եթե չգտնվեն… Իհարկե, կարելի է 20 հազար տալ դրոշ բռնող կամ վանկարկող երիտասարդներին, բայց դա որեւէ հարց չի լուծի: Ո՞վ մնաց: Դաշնակցությունը: Ամենայն հարգանքով, բայց այստեղ ունեմ լուրջ գաղափարական տարաձայնություններ: Հարգանքով, որովհետեւ այդ կուսակցության մեջ դեռ կան գաղափար դավանող մարդիկ:

Մնաց «Ժառանգությունը», եթե, իհարկե, որեւէ «ախպոր» փողերի հետեւից չվազի: ՀԱԿ-ը, որը, հուսով եմ, այս անգամ բուրժուադեմոկրատական հովերով չի տարվի, «Ելք» դաշինքը, «Ազատ դեմոկրատները», «Ազատությունը», ՀՀՇ-ն:

Հենց այդ քաղաքական ուժերի մեջ, կարծում եմ, ինձ նման մարդիկ պետք է ընտրություն կատարեն: Ոչ մեկը, ճիշտն ասած, աչքիս լույսը չի, եւ ամեն մեկի հետ կապված կարող եմ թվարկել բազմաթիվ բացասական դրսեւորումներ: Բայց, կրկնեմ՝ ընտրությունը պետք է լինի դրական՝ «բոլորին դեմը», բոյկոտը, քվեաթերթիկ փչացնելը չի աշխատի: Բնականաբար, իդեալական կլիներ, որ բոլոր այդ ուժերը միավորվեին: Բայց դա, ցավոք, երազանքների ոլորտից է»:

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում