Ադրբեջանի իշխանությունները Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի դեմ տեղեկատվական ագրեսիայի նոր գալար նախաձեռնելով՝ այն անգամ այն ուղեկցել են երրորդ երկրների եւ միջազգային կազմակերպությունների դեմ դեմարշով:
Հիշեցնենք, որ ամեն ինչ սկսվել է Ամանորի նախօրեին, երբ Մինսկում ձերբակալվել է բլոգեր Ալեքսանդր Լապշինը: Լրագրողին մեղադրել են Լեռնային Ղարաբաղ, ավելին՝ Ադրբեջան այցելելու համար: Իրավիճակի անհեթեթությունն այն է, որ հարկ էր պատժել ադրբեջանցի մաքսավորներին, բայց նրանց փոխարեն մեղավոր է համարվել Լապշինը: Չնայած Ռուսաստանի եւ Իսրայելի հստակ արտահայտած բացասական դիրքորոշմանը, որոնց քաղաքացին է Լապշինը, բլոգերը Ադրբեջանին է հանձնվել՝ ցուցադրական դատավարություն կատարելու համար: Իրավիճակին նրբություն է հաղորդում այն փաստը, որ Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն անհարմար չզգաց հրապարակավ ստելու՝ պնդելով, որ Լապշինն իբր Ինտերպոլի կողմից հետախուզվում էր:
Ախորժակն ուտելիս է բացվում՝ այսպես է դատել Բաքուն եւ որոշել նույն ոգով շարունակել: Հաջորդ հարձակման թիրախ են ընտրվել Իսպանիայի եւ Մեծ Բրիտանիայի մի շարք համալսարանների գիտական աշխատակիցները, նաեւ սահմանադրական բարեփոխումների հանրաքվեի դիտարկման համար Լեռնային Ղարաբաղ այցելած Եվրախորհրդարանի 3 պատգամավորները՝ Ֆրենկ Էնգելը, Էլենի Թեոհարուսը եւ Յարոմիր Շտետինան: Ադրբեջանական լրատվամիջոցները, վկայակոչելով այդ երկրի գլխավոր դատախազությանը, հայտնում են, որ համապատասխան հայտերն Ինտերպոլ են ուղարկվել: Եվ դարձյալ իրավիճակը կրկնվում է՝ Հայաստանի ոստիկանությունից հայտնում են, որ նշված պատգամավորների տվյալներով անձինք Ինտերպոլի բազայում չկան:
Ի դեպ, Եվրախորհրդարանի պատգամավորները ԵՄ տարածքում պատգամավորական անձեռնմխելիություն ունեն, որի մասին անհնար է, որ Բաքվում չիմանան, իսկ Բելառուս հազիվ թե որեւէ մեկը ցանկանա մեկնել:
Խելքը փողով չես գնի՝ եւ Բաքվում ավելի հեռու գնացին՝ փորձելով վախեցնել այլ երկրների քաղաքացիներին: Առաջին «ծիծեռնակը» Բուլղարիայում Ադրբեջանի դեսպան Նարգիզ Գուրբանովան է, որը հրապարակավ երկրի, որտեղ ընդամենը հյուր է, քաղաքացիներին վախեցրել է Լեռնային Ղարաբաղ այցելության համար քրեական հետապնդմամբ:
Չեխական Aktualne պարբերականի հետ հարցազրույցում ԵԽ-ի պատգամավոր Յարոմիր Շտետինան հիշեցրել է, որ Եվրախորհրդարանի արտաքին հարցերով կոմիտեի անդամ է եւ պաշտպանության ու անվտանգության հարցերով կոմիտեի նախագահի տեղակալը: «Իմ աշխատանքի էությունը հակամարտային տարածաշրջաններ այցելելն է՝ դրանց մասին պատկերացում կազմելու համար»,- նշել է պատգամավորը:
Բնականաբար, Բաքվի նման մոտեցումն անընդունելի է: Քանի որ Ադրբեջանի իշխանությունների նպատակը արտաքին աշխարհից Լեռնային Ղարաբաղի հնարավորինս մեկուսացումն է, ուժով, սպառնալիքներով, շանտաժով եւ կաշառելով արտաքին աշխարհի հետ շփումների նվազեցումը, պատմության կեղծումը, փաստերը հորինվածքով փոխարինելը: Ակնառու օրինակներից է վերջին, դեռեւս մեկ տարին չի լրացել, իրադարձությունները՝ Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ Ադրբեջանի ապրիլյան ագրեսիան: Հիշեցնենք, որ զոհերի թվում կային ոչ միայն զինծառայողներ, այլեւ քաղաքացիական անձինք, որոնք պատահաբար չեն սպանվել գնդակոծության ժամանակ, այլ նպատակաուղղված: Այդ ժամանակ ադրբեջանցի զինվորականներն «աչքի են ընկել» սպանվածների դիերի անարգանքով: Համացանցում հոլովակ է տեղադրվել հայ զինվորի կտրված գլուխը բռնած ադրբեջանցի «քաջ» զինվորի մասնակցությամբ: Ակնհայտ օրինաչափությամբ (մտաբերենք Ռամիլ Սաֆարովի պատմությունը) այդ նույն զինվորականները պարգեւներ են ստացել Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւի ձեռքերից:
Շունը հաչի, քամին տանի՝ Ադրբեջանի ԱԳ նախարարության «սեւ ցուցակը» շարունակում է ընդլայնվել: Իսկ իրեն այդ գերատեսչության պաշտոնական ներկայացուցիչ ներկայացնող կիսալկտի-կիսաանկիրթ պաշտոնյան դատողություն է անում, թե Եվրախորհրդարանի պատգամավորին ինչ է կարելի անել եւ ինչ չի կարելի անել: Ինչպես ասում էր հաջողության ջենթլմեն Վասիլի Ալիբաբաեւիչը. «Քաղաքացի, դու այնտեղ մի՛ գնա, դու այստեղ արի: Թե չէ գլխիդ ձյուն կգա, կմեռնես»:
