Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացը 2010 թվականին զգալիորեն վատթարացել է: Նման արձանագրում է արել Միջազգային ճգնաժամային խումբը (ՄՃԽ)՝ ԼՂ խնդրի վերաբերյալ իր հերթական զեկույցում, որը հրապարակվելու է փետրվարի 8-ի երեկոյան, հայտնում է «Ազատություն» ռադիոկայանը:
«Մենք չենք կարծում, որ պատերազմը անխուսափելի է, կամ, ասենք, պատերազմը վաղը կսկսվի: Մենք դա չենք ասում մեր զեկույցում: Մենք խնդիր չենք դնում տոկոսային հարաբերակցությամբ ասել, թե կլինի՞ արդյոք պատերազմ: Մենք խոսում ենք հակամարտության վտանգավորության մասին, որովհետեւ ահա արդեն 17 տարի է անցել զինադադարի կնքումից հետո»,- ընդգծել է ՄՃԽ կովկասյան տարածաշրջանի տնօրեն Լորենս Շիթսը:
«Այս տարի զգալիորեն վատթարացել է բանակցային գործընթացը, եւ գաղտնիք չէ, որ երկու կողմերն էլ ավելի շատ են ծախսում արտերկրում զենք-զինամթերքի տարբեր տեսակների գնման վրա: 2010 թվականի ընթացքում արվել են բավականին շատ կտրուկ հայտարարություններ, արվել են սադրիչ բազմաթիվ քայլեր:
Հնարավոր է, որ [2010 թվականի ընթացքում] շփման գծում ավելի հաճախակի չեն դարձել բախումները, սակայն աճել է դրանց լրջությունը: Զեկույցում ահա այս բոլորը վերլուծվել են», – նշել է Լորենս Շիթսը` հավելելով. «Այսինքն, մենք խնդիր չենք դրել տալ պատերազմի վերսկսման հավանականության տոկոսային հարաբերակցությունը: Մենք ուղղակի ցանկանում ենք հիշեցնել մարդկանց, ովքեր ազդեցություն ունեն արտաքին քաղաքականության վրա, որ այդ խնդիրը մնում է եւ այն կարող է ինչ-որ մի պահի վերածվել լայնամասշտաբ պատերազմի` առանց, ասենք, միջազգային հանրության կողմից որոշակի ճնշման կամ աշխատանքի»:
Նրա փոխանցմամբ` ցեկույցը ԼՂ խնդիրը վերլուծում է տարբեր տեսանկյուններից. «Զեկույցում անդրադարձ կա 2010 թվականի ընթացքում բանակցային գործընթացի վատթարացմանը, որը, մեր եւ զեկույցի պատրաստման աշխատանքներում որպես խորհրդատու ներգրավված անձանց կարծիքով, այս պահին չի բարելավվում: Վերլուծվում են փաստացի փակուղային վիճակում հայտնված բանակցությունները, կողմերի միջեւ առկա ռազմական հավասարակշռությունը` ինչպիսի զենք-զինտեխնիկա է ձեռք բերվում Հայաստանի ու Ադրբեջանի կողմից: Զեկույցում վերլուծվում է նաեւ, թե նոր պատերազմի դեպքում ինչպիսի ձեւ կընդունեն ռազմական գործողությունները:
Անդրադարձ կա նաեւ տարածաշրջանային ասպեկտներին, ասենք` ռազմական գործողությունների վերսկսման պարագայում երկրները, որոնք հարեւաններ են կամ դաշնակիցներ, ինչպես կարող են ներգրավվել պատերազմում»:
