ՀՀ կառավարությունն իր այսօրվա՝ հոկտեմբերի 25ժ-ի նիստում բացասական եզարակացություն տվեց ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Միհրան Կահոբյանի օրենսդրական նախաձեռնությանը, որով առաջարկվում է օրենքով երաշխավորել Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի անվտանգության ապահովումը, ճիշտ այնպես, ինչպես երաշխավորված է ԱԺ նախագահի, վարչապետի, հանրապետության նախագահի անվտանգությունը:
Կառավարության այսօրվա նիստում «Հատուկ պետական պաշտպանության ենթակա անձանց անվտանգության ապահովման մասին» օրենքի փոփոխությունների նախագիծը ներկայացրեց արդարադատության նախարարի պաշտոնակատար Արտակ Զեյնալյանը:
«Օրենքի նախագծի ընդունման դեպքում Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի անվտանգության ապահովումը կերաշխավորվի օրենքով, ոչ թե վարչապետի հայեցողությամբ»,- ասաց Զեյնալյանը եւ նշեց, որ Կառավարությունն առաջարկում է օրենքի հոդվածները թողնել անփոփոխ:
«Հատուկ պետական պաշտպանության ենթակա անձանց անվտանգության ապահովման մասին» ՀՀ օրենքի 5-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն՝ բարձրաստիճան պաշտոնատար անձինք են համարվում ՀՀ նախագահը, վարչապետը, Ազգային ժողովի նախագահը եւ վարչապետի թեկնածուն:
Նույն հոդվածի 3-րդ մասի՝ այլ պետական պաշտոնյաներին, հասարակական, քաղաքական, կրոնական եւ այլ գործիչներին, ինչպես նաեւ այլ անձանց կարող է պետական պահպանություն տրամադրվել վարչապետի որոշմամբ։ Այդ անձանց պահպանությունը կարող է իրականացվել վարչապետի սահմանած իրավասու պետական մարմնի կողմից:
Սույն հոդվածի իմաստով Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը կրոնական գործիչ է, այլ ոչ թե բարձրաստիճան պաշտոնատար անձ, որի անվտանգության ապահովմանը վերաբերող հարցի կարգավորումն արդեն իսկ ամրագրված է օրենքի 5-րդ հոդվածի 3-րդ մասի դրույթներով»,-ընդգծեց Զեյնալյանը:
Իր հերթին ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը նշեց, որ կարծում է, թե ընդհանուր առմամբ նման օրենսդրական փոփոխության անհրաժեշտություն չկա, որովհետեւ Կառավարությունն ի վիճակի է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի անվտանգությունն ապահովել:
«Պետք չէ, այսպես ասած, տպավորություն թողնել, որ Հայաստանում Ամենայն հայոց կաթողիկոսի անվտանգությանը ինչ-որ բան սպառնում է, եւ եթե կա այդպիսի ընկալում, դա սխալ ընկալում է»,- ասաց նա եւ նշեց, որ իրավիճակները պետք չէ մեկնաբանել այլ կերպ, քան դրանք գոյություն ունեն:
«Կարծում եմ, որ իսկապես տեղին չէ: Եթե անհրաժեշտություն լինի, բնականաբար, այդ հարցը ես ինքս պատրաստ եմ քննարկել եւ ըստ անհրաժեշտության որոշում կայացնել. դրա համար օրենքի անհրաժեշտություն չեմ տեսնում: Առավել եւս, օրենքը բարձրաստիճան պետական պաշտոնյաների մասին է, եւ ես չեմ կարծում, թե կոռեկտ է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին համարել պետական բարձրաստիճան պաշտոնյա եւ դնել պետական կառավարման համակարգի աստիճանականության մեջ»,- ասաց նա:
