«Թավշյա հեղափոխությունից» հետո Հայաստանի գործող իշխանությունները ղարաբաղյան հիմնախնդրում շարունակում են նախկին իշխանությունների գիծը: Հուլիսի 8-ին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ այս մասին ասաց Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից փախստականների համագումարի համակարգող Մարիամ Ավագյանը:
Նրա խոսքով՝ հեղափոխությունից հետո նոր իշխանությունների ներկայացուցիչները, նախկին ռեժիմը մերժելով, հնարավորություն ունեն հրաժարվելու բանկցային գործընթացում Մադրիդյան սկզբունքներից:
«Մենք, սակայն, դա չենք տեսնում: Այսօր մենք տեսնում ենք միայն աշխատասենյակային զրույցների շարունակություն, այդ թվում՝ մեր առաջարկների վերաբերյալ: Մենք դիմել ենք թե՛ կառավարության, թե՛ խորհրդարանի, թե՛ նաեւ ԱԳՆ ներկայացուցիչներին, սակայն ոչ մի ռեալ քայլ չի ձեռնարկվում, մինչդեռ օրեցօր տեսնում ենք արտաքին ուժերի ազդեցությամբ հայկական դիրքերի թուլացում»,- նշեց նա:
Մարիամ Ավագյանը շեշտեց, որ որոշակի ցանկություններ են նկատվում ե՛ւ Փաշինյանի կողմից, ե՛ւ ԱԱԾ ղեկավարի կողմից, ե՛ւ պաշտպանության նախարարի, բայց ակտիվություն չենք տեսնում ԱԳՆ-ի կողմից:
«Փաշինյանի հայտարարություններն այն մասին, որ այդ տարածքում բնակվող մարդիկ չեն կարող այն օկուպացնել, Վանեցյանի խոսքն այն մասին, որ անհրաժեշտ է բնակեցնել ազատագրված տարածքները, ինչպես նաեւ Տոնոյանի՝ «նոր պատերազմ՝ հանուն նոր տարածքների» հայտարարությունները հուսադրում են, սակայն չկա համակարգված աշխատանք եւ չկա ԱԳՆ-ի կողմից ակտիվություն»,- հավելեց նա:
Մարիամ Ավագյանը նշեց, որ ներկայիս իշխանություններն, ըստ էության, այս կամ այն կերպ շարունակում են այն քաղաքականությունը, որը վարել են նախկին երեք նախագահները:
«Անչափ տարօրինակ է, թե ինչու մեր իշխանությունները բանակցային գործընթացում չեն ներռաում հայ փախստականների ներկայացուցիչներին, ինչպես փորձում է անել Ադրբեջանը: Հավանաբար, չկա այն բանի գիտակցումը, որ բանակցային գործընթացում փախստականների հարցը առանցքային նշանակություն ունի: Բավական է ասել, որ եթե հայ փախստականների հարցն արդիական լիներ մինչեւ 1993 թվականը, ապա 1994 թվականին մենք կհասնեինք ոչ թե հրադադարի, այլ Ադրբեջանի կողմից լիակատար կապիտուլյացիայի»,- եզրափակեց նա:
