ՄԱԿ Մարդու իրավունքների փորձագետները Կանադայից եւ Վատիկանից պահանջել են հետաքննություն անցկացնել՝ Բրիտանական Կոլումբիայի Կամլուպս քաղաքում հնդկացի երեխաների աճյունների զանգվածային գերեզման հայտնաբերելուց հետո, գրում է DW-ն:
«Մենք կոչ ենք անում իշխանություններին հանգամանքների եւ պատասխանատվության լիարժեք հետաքննություն անցկացնել մահվան այդ դեպքերի հետ կապված, ներառյալ գտնված աճյունների ուսումնասիրությունը, ինչպես նաեւ նախաձեռնել անհետ կորած երեխաների նույնականացման եւ գրանցման աշխատանքներ»,- ասված է ՄԱԿ Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի հայտարարության մեջ:
Հայտարարության հեղինակները ընդգծել են, որ խոսքը «մարդու իրավունքների լայնամասշտաբ խախտումների» մասին է, որոնք կատարվել են դպրոցում դաստիարակվող երեխաների նկատմամբ: «Անհնար է պատկերացնել, որ Կանադան եւ Սուրբ Աթոռը այդպիսի սարսափելի հանցագործությունները առանց հաշվառման եւ առանց վնասի ամբողջական փոխհատուցման են թողել»,- հայտարարել են նրանք:
Հայտարարության մեջ նաեւ ընդգծվում է Կանադայի բնիկ ժողովուրդների համար բոլոր մյուս գիշերօթիկ դպրոցներում նման հետաքննություն անցկացնելու, խոշտանգումների եւ ոտնձգությունների մեղադրանքները քննելու եւ դեռ ողջ մնացած հանցագործներին պատասխանատվության ենթարկելու անհրաժեշտությունը: ՄԱԿ-ի փորձագետները նաեւ հիշեցրել են խախտումների վերաբերյալ բոլոր տեղեկությունները ստանալու տուժածների իրավունքների մասին:
Մայիսի վերջին Կանադայի արեւմուտքում գտնվող Կամլուպս քաղաքի մերձակայքում զանգվածային գերեզման էր հայտնաբերվել: 215 երեխայի մնացորդները գտնվել էին Kamloops Residential School նախկին գիշերօթիկի տարածքում, որը գոյություն է ունեցել 1890-1978 թվականներին եւ որը բնիկ ժողովուրդների համար վերադաստիարակման ճամբարի մի տեսակ էր: Մինչեւ 1960-ականների վերջը դպրոցը եղել է կաթոլիկ եկեղեցու կառավարման ներքո, այնուհետեւ այն անցել է Կանադայի կառավարության վերահսկողության տակ: Մահացած երեխաներից ոմանք ընդամենը երեք տարեկան են: Երբ եւ ինչ հանգամանքներում են նրանք մահացել, դեռեւս անհայտ է: Պեղումներն իրականացվել են տեղի հնդկացիական համայնքներից մեկի նախաձեռնությամբ:
Տեղական հնդկացիական համայնքների տվյալներով՝ Կամլուպսի գիշերօթիկ դպրոցը նման հաստատություններից ամենամեծն էր Կանադայում: Դրանք գոյություն են ունեցել 17-րդ դարի վերջից մինչեւ 1990-ականներ, ֆինանսավորվել են կառավարության կողմից, եւ հիմնականում կառավարվել են եկեղեցական ու կրոնական կազմակերպությունների կողմից: Ընդ որում՝ բնիկների ընտանիքների երեխաները հարկադրաբար էին ուղարկվում գիշերօթիկ դպրոցներ՝ նրանց կանադական հասարակության մեջ ինտեգրելու համար: Վիճակագրության համաձայն, 130 ռեզիդենտ դպրոցների 150 000 աշակերտներից առնվազն 3200-ը մահացել է ծեծից եւ հիվանդություններից: Կանադայում այս դպրոցներից վերջինը փակվել է 1996 թվականին:
