Թուրքիայի եւ ՆԱՏՕ-ի միջեւ` ընդլայնման շուրջ վերջին տարաձայնությունները բացահայտեցին դաշինքի վաղեմի խնդիրը՝ պայքարելու ավտորիտար առաջնորդի հետ, որը Թուրքիայի նախագահն է, որը պատրաստ է օգտագործել իր լծակները քաղաքական միավորների համար, գրում է New York Times-ը։
Էրդողանի օրոք Թուրքիան դաշինքում անհանգստացնող քայլերի պատմություն ունի։
Չնայած Թուրքիան, որը ՆԱՏՕ-ի անդամ է 1952 թվականից, դաշինքին ապահովում է կարեւոր ռազմավարական դիրքով Եվրոպայի եւ Ասիայի խաչմերուկում, դառնում է ավելի բարդ խնդիր։
Այս ամսվա սկզբին Թուրքիան մերժեց ՆԱՏՕ-ի միաձայն որոշումը՝ ընդունելու Շվեդիային եւ Ֆինլանդիային՝ անջատողական քրդական խմբավորումներին նրանց ենթադրյալ աջակցության պատճառով:
«Այդ երկրները գրեթե դարձել են ահաբեկչական կազմակերպությունների հյուրատներ»,-Էրդողանի խոսքերը մեջբերել է NY Times-ը:
Էրդողանի առարկությունները Շվեդիայի եւ Ֆինլանդիայի անդամակցության վերաբերյալ հարցեր են առաջացրել, թե արդյոք դաշինքը կարող է ավելի լավը լինել առանց Թուրքիայի:
Հրատարակությունը մեջբերում է ամերիկացի նախկին անկախ սենատոր Ջո Լիբերմանի վերջին ակնարկը, որում կարծիք է հայտնում, որ Էրդողանի Թուրքիան իրականում չի համապատասխանում դաշինքի չափանիշներին ՝ կապված ժողովրդավարական կառավարման հետ։
Անկարայի քաղաքականությունը, ներառյալ նրա սերտ կապերը Վլադիմիր Պուտինի հետ, խաթարում են ՆԱՏՕ-ի շահերը, եւ դաշինքը պետք է ուղիներ փնտրի Թուրքիային վերացնելու համար, ասել է Լիբերմանը The Wall Street Journal-ին տված հարցազրույցում:
