Սիրիայի եւ Թուրքիայի սահմանին ռուսական ինքնաթիռի ոչնչացման հետ կապված միջադեպն ընդամենը ընդգծում է Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի միջեւ «Իսլամական պետության» դեմ պայքարելու համար կայուն դաշինքի ձեւավորման խնդիրները: Այդ մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Արեւմտյան Անգլիայում Բրիստոլի համալսարանի ավագ դասախոս Գյունտեր Վալցենբախը:
Սակայն, նրա խոսքով, դա չի ստեղծել այնպիսի հետեւանքներ, որոնք բացառեն ԻՊ-ի դեմ ավելի կենտրոնացված պայքարը: «Փարիզի ահաբեկչական գրոհներից եւ Սինայի վրա ռուսական ինքնաթիռի վրա հարձակումից հետո միջազգային դիվանագիտության մեջ տեղաշարժեր են նկատվում Սիրիայի ճգնաժամին եւ «Իսլամական պետության» գործողություններին վերաբերմունքի առումով: Ներշնչվելով ՄԱԿ-ում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի ելույթներով` Ռուսաստանն ու Արեւմուտքը դարձյալ խոսում եւ, թվում է, նայում են Մերձավոր Արեւելքում իսլամիստ ծայրահեղականության դեմ պայքարի միասնական մոտեցման ուղղությամբ: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում ֆաշիզմի դեմ միությանը, «նոր մեծ ռազմավարությանը» եւ «միասնական հակա-ահաբեկչական դաշինքին» հղումներն այնպիսի տպավորություն են ստեղծում, թե ընդհանուր թշնամուն պատասխանատվության կանչելու պատրաստի լուծումներ կան», - ընդգծել է Գյունտեր Վալցենբախը:
Իրականում, շարունակել է վերլուծաբանը, Սիրիայում եւ այլ վայրերում իրերը կարող են այլ ընթացք ունենալ. «Շատ ակնհայտ են պատմական զուգահեռները ահաբեկչության դեմ ԱՄՆ-ի պատերազմի եւ Չեչնիայի պատերազմներում Ռուսաստանի փորձառության միջեւ: Քչերն են հավատում, թե ԻՊ-ի գրոհայիններին ռմբակոծելը բավարար է եւ հետաքրքրվում են, թե ուրիշ ինչ արելի է անել, օրինակ` դադարեցնել դեպի Իրաք նավթի մատակարարումը կամ աջակցել քուրդ ապստամբներին: Հեշտ չէ Մերձավոր Արեւելքում տարածաշրջանային միություններ կառուցել, նույնիսկ եթե տարածաշրջանային խաղացողները համարում են, որ իրենք համաձայնության են հասել», - նշել է Գյունտեր Վալցենբախը:
Դաս քաղելու տեսանկյունից որոշ հույսեր կարելի է կապել Ֆրանսիայի նախագահ Ֆրանսուա Օլանդի որոշման հետ` ներքին ճգնաժամի այս շրջանում ԵՄ-ի համերաշխության նոր մեխանիզմ մշակելու եւ հարցերը նախ Եվրոպական Միությունում քննարկելու վերաբերյալ: «Դիվանագիտության պատմությունը վկայում է, որ բանակցությունների ընթացքում անհրաժեշտ է շրջանցել վիճելի հարցերը եւ ազգային առանձնահատուկ շահերը փոխզիջումների հասնելու համար: Այդ ամենը հաշվի առնելով` ներկա իրավիճակում չի դիտարկվում զանգվածային վրիժառության նպատակով եւս մի պատմական դաշինքի ձեւավորում, սակայն նկատելի են ավելի համաձայնեցված, լավ կազմակերպված եւ կոորդինացված ջանքեր` սարսափելի դեպքերին ավելի նպատակաուղղված եւ համարժեք պատասխան տալու համար», - ամփոփել է Գյունտեր Վալցենբախը:
