Ռոբերտ Քոչարյանը չպետք է գտնվի կալանքի տակ եւ նրա նկատմամբ գրավը թույլատրելի ճանաչելու միջնորդությունը միջանկյալ միջոց է, քանի որ հայտնի չէ, թե երբ Վճռաբեկ դատարանը կանդրադառնա նրա խափանման միջոցի հարցին։ Այս մասին այսօր՝ հունվարի 9- ին Երեւանի ըմդհանուր իրավասության դատարանի Շենգավիթի նստավայրում լրագրողների հետ զրույցում ասաց Քոչարյանի պաշտպաններից Հայկ Ալումյանը։
Նշենք, որ բացի գրավի միջնորդությունը, ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի փաստաբանական խմբի կողմից հունվարի 8–ին դիմում է ներկայացվել Սահմանադրական դատարան։ Սահմանադրական վեճի հիմնական առարկան հանդիսանում է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 414․2-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետով նախատեսված օրենսդրական կարգավորումները։ Հայկ Ալումյանը պարզաբանեց, որ Վճռաբեկ դատարանը չպետք է վարույթ ընդուներ Քոչարյանի խափանման միջոցի գործով Գլխավոր դատախազության ներկայացրած բողոքը:
«Վճռաբեկ դատարանը կիրառել էր քրեական դատավարության օրենսգրքի 414.2 հոդված 1-ին մասը, որով Վճռաբեկ դատարանի բողոքը վարույթ ընդունելու երկու հիմք է նախաըեսված, որոնցից ոչ մեկն այս դեպքում կիրառելի չէ»,- ասաց բա։
Ըստ պաշտպանի՝ հիմքերից մեկն այն է, որ Վճռաբեկ բողոքը վարույթ է ընդունվում, եթե օրենքի միատեսակ կիրառության խնդիր կա․ «Այսինքն Վճռաբեկը պետք է մի որոշում կայացնի, որով օրենքնի բազմատեսակ մեկնաբանություններին վերջ կտրվի եւ կսահմանի որ այս օրենքն այսուհետ պետք է այսպես կիիրառվի:
Խոսքը վերաբերում է Ռոբերտ Քոարյանի անձեռնմխելիության խնդրին: Բայց Ռոբերտ Քոչարյանի անձեռնմխելիության հարցը սահմանադրության մեկնաբանության խնդիր է եւ Վճռաբեկ դատարանը չէր կարող վարույթ ընդունել դատախազության բողոքը այն պատաճառաբանությամբ, որ անհրաժեշտ է մեկնաբանել Սահմանադրությունը: Երկորդ հիմքը, որով կարող էր Վճռաբեկը բողոք վարույթ ընդունել այն է, եթե առկա է մարդու իրավունքների եւ հիմնարար ազատությունների խախտում:
Այս դեպքում մի կողմից մարդու իրավունքն է, մյուս կողմից պետության շահը:
Վերաքննիչ դատարանը գտել էր, որ Ռոբերտ Քոչարյանի ազատության իրավունքը տվյալ դեպքում գերակա է, երբ դատախազությունը Վճռաբեկ բողոք է բերում սրա դեմ պատճառաբանում է նրանով, որ առկա է մարդու իրավունքների եւ ազատությունների հիմնարար խախտում, ստացվում է աբսուրդ, որովհետեւ պետության անունից բողոք բերելը չի կարող պատճառաբանվել նրանով, որ առկա է մարդու իրավունքի խախտում, այն դեպքում երբ Վճռաբեկ բողոքի ամբողջ էությունն այն է, որ պետության իրավունքն է խախտվել:
Այս օրենքը Վճռաբեկ դատարանը կիրառեց այնպես, որ այն սկսեց հակասել Սահմանադրությանը (Խոսքը ՀՀ Քրդատի 414,2 հոդվածի մասին է)»։ Ալումյանը նշեց, որ Վճռաբեկ դատարանը դատախազության բողոքը վարույթ ընդունելիս հաշվի է առել այս օրենքը կարգավորող երկու հիմքերն էլ:
Նրա խոսքով, եթե Սահմանադրական դատարանը բավարարի իրենց դիմումը, ապա այն ուղղակիորեն կանդրադառնա Քոչարյանի վրա. «Եթե Սահամանդրական դատարանը համարի, որ մենք ճիշտ ենք, ապա պետք է վերնայավի Գլխավոր դատախազի Վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելու մասին որոշումը, արդեն դրանից կբխեն հաջորդ դատական ակտերը վերանայելու խնդիրները: Հնարավոր կլինի կվերանայել Վճռաբեկ դատարանի որոշումը, դրանից կխբի նաեւ Վերաքննիչ դատարանի Քոչարյանին կալանավորելու որոշումը»։
