Արդյոք մենք տարբերակո՞ւմ ենք Հայ Առաքելական Եկեղեցու պատմությունը հայ ժողովրդի պատմությունից: Այս մասին այսօր՝ մայիսի 3-ին, կառավարությունում Հայաստանի Հանրապետության եւ Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հարաբերություններին առնչվող հարցերով աշխատանքային խմբի առաջին հանդիպման ժամանակ իր ելույթում նշել է ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը:
Իր խոսքում, վարչապետ Փաշինյանը, մասնավորապես, նշել է. «Ուրախ եմ մեր այսօրվա հանդիպման համար եւ շատ կարեւոր եմ համարում այն: Վեհափառ Հայրապետի հետ քննարկումների արդյունքում մենք եկանք այն եզրակացության, որ անհրաժեշտ է ստեղծել աշխատանքային խումբ՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարության եւ Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հարաբերություններին առնչվող հարցերով զբաղվելու համար, որպեսզի ունենանք մշտական գործող աշխատանքային ձեւաչափ, որպեսզի գոյացող հարցերը քննարկվեն եւ լուծումներ ստանան:
Ընդ որում, այդ լուծումները ցանկալի է, որ լինեն ոչ թե հատվածական եւ այսրոպեական, այլ ընդհանրապես ինստիտուցիոնալ եւ երկարաժամկետ: Այս առումով, կարծում եմ, որ չափազանց կարեւոր է, որ այս քննարկումների համատեքստում համադրենք եկեղեցի-պետություն հարաբերությունների մեր պատկերացումները այն նոր իրավիճակի համատեքստում, որ այսօր գոյություն ունի Հայաստանի Հանրապետությունում:
Իհարկե, կարիք չկա ասելու, թե մեզ համար ինչպիսի մեծ կարեւորություն եւ դերակատարում ունի Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցին: Ես ուզում եմ ասել, որ այսօր Հայաստանում իշխող քաղաքական ուժի՝ «Իմ քայլը» դաշինքի նախընտրական ծրագրի առանցքային դրույթներից մեկը մեր ազգային ինքնության պահպանման խնդիրներն են, եւ սա եղել է մեր քաղաքական ուժի հիմնադիր ծրագրում դեռեւս 2013 թվականից:
Իհարկե, սա կարեւորագույն առաջնահերթություն է մեզ համար, եւ այս առումով Հայ Առաքելական Եկեղեցու դերն առանձնահատուկ է եւ միշտ եղել է առանձնահատուկ: Բայց նաեւ կա խնդիր՝ հասկանալու, թե ինչքանով են մեր պատկերացումները նույնական ինքնության պահպանման առումով, եւ ինչ հարցեր կան այս համատեքստում, որ պետք է քննարկենք»:
Վարչապետն աշխատանքային խմբի գործունեությունն արդյունավետ դարձնելու համար կարեւորել է հարցերի խորությամբ քննարկումը՝ հասկանալու դրանք իրենց ամբողջության մեջ: «Անհրաժեշտ է գալ համատեղ որոշումների՝ որպես ելակետ ընդունելով մեր ազգային եւ պետական շահերը, այն խնդիրները, որ մենք այսօր առաջադրել ենք:
Պետք է փորձել յուրաքանչյուր իրավիճակն այսօրվա մեջ հասկանալ եւ լսել բոլոր փաստարկները, որոշումների կայացումը թողնել հենց փաստարկներին, այսինքն՝ կամայական որոշումների դաշտից մենք պետք է դուրս գանք եւ հստակ փաստարկված, հիմնավորված որոշումներ կայացնենք: Մասնավորապես, ինչ վերաբերում է, օրինակ, կրթությանը. այս ոլորտում մեր օրակարգի հարցը, որ Մայր Աթոռն առաջարկել էր, Հայ Առաքելական Եկեղեցու պատմության հետ կապված հարցն է:
Այստեղ առաջին հարցը, որ ծագում է, հետեւյալն է. արդյոք մենք տարբերակո՞ւմ ենք Հայ Առաքելական Եկեղեցու պատմությունը հայ ժողովրդի պատմությունից, եւ եթե տարբերակում ենք, ինչո՞ւ ենք տարբերակում, եւ եթե տարբերակում ենք, ինչպե՞ս ենք տարբերակում, եւ այդպես շարունակ:
