Հսկայական ծովային կարիճները, որոնց երկարությունը հասնում էր երկու մետրի, Երկրի վրա գերակշռում էին մոտ չորս հարյուր միլիոն տարի առաջ, նրանց հետ կարող էին մրցակցել միայն միայն մսակեր ողնաշարավոր ձկները, հայտնում է ՌԻԱ Նովոստին:

Հանքային էկզոկմախքներով առաջին արարածները հայտնվել են պալեոզոյան դարաշրջանի սկզբում, այսինքն՝ մոտ 540 միլիոն տարի առաջ: Օրգանիզմները, որոնք իրենցից ներկայացրել են խխունջներ եւ հատվածոտանիներ՝ խիտինե պատյանով, հիմնականում ապրել են տաք ծովերում, իսկ ցամաքում այդ հեռավոր ժամանակներում ապրել են միայն վերգետնյա բույսեր, ինչպես նաեւ՝ սնկեր եւ քարաքոսեր:

Ծովային տեսակների շարքում սկզբում գերակշռել են տրիլոբիտները (ոչնչացված հատվածոտանիներ), իսկ այնուհետեւ՝ մոտ 450 միլիոն տարի առաջ, դրանց փոխարինել են Eurypterida կարգի հատվածոտանիները, որոնք հայտնի են որպես խեցգետնակարիճներ: Համեմատաբար կարճ ժամանակահատվածում այս արարածներին հաջողվել է գրավել Երկրի բոլոր ծովերն ու օվկիանոսները՝ բաժանվելով ավելի քան երկուուկես հարյուր տեսակների:

Ծովային կարիճների տեսակների մեծ մասի չափերը չեն գերազանցել մի քանի տասնյակ սանտիմետրը, բայց եղել են այդ տեսակի հսկա ներկայացուցիչներ: Օրինակ՝ Jaekelopterus rhenaniae տեսակի ներկայացուցիչներն աճել են մինչեւ երկուսուկես մետր՝ օվկիանոսների էկոհամակարգերում այդ օրգանիզմները գրավել են մոտավորապես նույն տեղը, ինչ որ այսօր մեծ սպիտակ շնաձկները: Ծովային հսկայական կարիճները բնական թշնամիներ չեն ունեցել, ուստի նրանք բառացիորեն իշխել են ջրային միջավայրում: Իսկ ցամաքում այդ ժամանակ ակտիվորեն զարգացել են նրանց սարդանման ցեղակիցները։