Ֆլորիդայի պետական համալսարանից ամերիկացի գիտնականների կողմից մշակված համակարգչային մոդելը ցույց է տվել ձկների վտառի առավելություններից մեկը: Պարզվում է, որ միմյանցից կանոնավոր հեռավորության վրա գտնվող առանձին ձկների ձայնային ալիքները փոխազդում են այնպես, որ նրանց էներգիան կենտրոնանում է հավասարաչափ բաշխված կառուցվածքում եւ թույլ է տալիս ձկներին միասին լսել այն, ինչ առանձին-առանձին հասանելի չէ նրանց, մասնավորապես՝ դելֆինների ուլտրաձայնային կտտոցներ, որոնք որսում են նրանց: Այս մասին հայտնում է New Scientist-ը՝ հղում անելով Արիզոնայի նահանգի Ֆենիքս քաղաքում Ամերիկյան ֆիզիկական հանրության 74-րդ ամենամյա ժողովում ընթերցված զեկույցին, փոխանցում է Gazeta-ն։
«Ձկների ոչ շատ տեսակներ են ունակ լսելու ուլտրաձայնը»,-ասել է այս հետազոտության հեղինակներից մեկը՝ Ֆլորիդայի պետական համալսարանից Քուրոշ Շոուլը: Փորձերը ցույց են տալիս, որ առանձին շեդի ձայները բավարար զգայուն չեն դելֆինների կտտոցները որսալու համար։ Այնուամենայնիվ, այս ամենը կարող է փոխվել, եթե ձկները լողան վտառով։ «Դելֆինի ստամոքսում հայտնաբերված ձկներից շատ քչերն են շեդ համարվում»,-ասել է նույն համալսարանից Յանի Ջանարեասը։
Այսպիսով, ամերիկական շեդերի վտառը կարող է գործել որպես մեկ հսկայական ականջ, որը թույլ է տալիս ձկներին լսել որսի դուրս եկած դելֆինների ուլտրաձայնային կտտոցները: Շուլը եւ Ջանարիասը հույս ունեն, որ իրենց մոդելը կենսաբաններին ցույց կտա, թե ինչի վրա է պետք հետագայում ուշադրություն դարձնել ձկների վտառի ապագա փորձերի ժամանակ:
