Չնայած Եվրամիությունը որոշել է մինչեւ տարեվերջ 90 տոկոսով կրճատել ռուսական նավթի ներկրումը, Իտալիան դարձել է միակ երկիրը Եվրոպայում, որն ավելացրել է այն, տեղեկացրել է AP-ը։
ԵՄ-ի նավթային էմբարգոն այժմ սպառնալիքի տակ է դնում Իտալիայի ամենախոշոր նավթավերամշակող գործարաններից մեկի, որը գտնվում է Սիցիլիայում, գործունեությունը, ինչը կարող է տնտեսական հարված հասցնել դեպրեսիվ տարածաշրջանի տնտեսությանը։
Իտալիան պայմանավորվել է ԵՄ-ի իր գործընկերների հետ մինչեւ 2023թ. ռուսական նավթի ներմուծումը կրճատելու մասին, քայլ, որը վարչապետ Մարիո Դրագին անվանել է «լիակատար հաջողություն», որին «ընդամենը մեկ-երկու օր առաջ չէր կարելի հավատալ»։
Բայց Հռոմը նաեւ ստիպված է գործ ունենալ Սիցիլիայի՝ ռուսական «Լուկօյլ» ընկերությանը պատկանող նավթավերամշակող գործարանի ճակատագրի հետ։ Ռուսաստանի դեմ նախորդ պատժամիջոցների հետեւանքով ISAB Srl-ն պարադոքսալ ձեւով ռուսական նավթի 15 տոկոսանոց վերամշակումից անցում է կատարել 100 տոկոսի։
Դա կապված է այն բանի հետ, որ բանկերը հրաժարվել են ստանձնել Ռուսաստանի կողմից վերահսկվող ISAB ընկերությանը վարկ տրամադրելու ռիսկը, ինչը թույլ կտար նրան նավթ գնել ոչ ռուսական աղբյուրներից, անգամ եթե դա ուղղակիորեն արգելված չէ, ասել է Միլանի ISPI վերլուծաբանական կենտրոնի էներգետիկ վերլուծաբան Մաթեո Վիլյան։
Նավերը շարունակում են գալ նավահանգստային նավթավերամշակող գործարան՝ բերելով ռուսական մայր ընկերության հում նավթը։
Kpler ընկերության տվյալներով՝ մայիսին Իտալիան ստացել է օրական մոտ 400 000 բարել ռուսական նավթ, ինչը չորս անգամ գերազանցում է Ուկրաինայում պատերազմն սկսվելուց առաջվա մակարդակը։ Այդ քանակությունից ISAB-ը ստացել է 220 000 բարել։
«Իտալիան միակ երկիրն է Եվրոպայում, որն ավելացրել է նավթի ներմուծումը»,- ասել է Վիլյան։ Երկիրը ռուսական նավթ ներկրող վեցերորդ երկրից վերածվել է ամենախոշոր ներկրողի պատերազմից հետո՝ երեք ամսում։
Գործարանում՝ երեք արտադրական հարթակներում, աշխատում է 3 500 մարդ, ներառյալ նավթավերամշակող գործարանը, գազիֆիկացիայի եւ էլեկտրաէներգիայի կոգեներացիայի գործարանը սիցիլիական Սիրակուզա քաղաքում, եւ այն կարող էր փակվել, եթե լուծում չգտնվեր մինչեւ էմբարգոյի ուժի մեջ մտնելը։ Գործարանը եւ նրա հետ կապված գործունեության տեսակներն արտադրում են նահանգի ներքին համախառն արտադրանքի կեսը եւ ապահովում տարածաշրջանի տնտեսական գործունեության 8 տոկոսը՝ վերամշակելով Իտալիա հում նավթի ներկրման հինգերորդ մասը։
Նավթավերամշակող գործարանի ապագան արդեն սպառնալիքի տակ էր։ Էմբարգոն միայն ուժեղացրեց անհապաղ լուծում գտնելու զգացողությունը։
«Տրամադրությունն այսօր ավելի վատ է, քան երեկ,- ասել է Սիրակուզայի Filctem Cgil արհմիության գլխավոր քարտուղար Ֆիորենցո Ամատոն։- Արդյունաբերական կենտրոնում աշխատում են շատ մարդիկ, ինչը ընտանիքներին ապրելու հնարավորություն է տալիս»։ Էմբարգոյի մասին իմանալով՝ բանվորները էլ ավելի կանհանգստանան իրենց ապագայի համար։
«Դա աղետ կլինի»,- ասել է Մարկո Կանդելաջուն։ «Մենք հույս ունենք, որ նրանք լուծում կգտնեն։ Դուք չեք կարող քայքայել նահանգը։ Ընտրությունը վաղուց է կատարվել, որպեսզի տնտեսությունը հիմնվի գերազանցապես նավթավերամշակող գործարանի վրա»։
Վիլյան ասել է, որ լուծումներից մեկը նավթավերամշակող գործարանի ժամանակավոր ազգայնացումն էր, ինչը թույլատրելի է Իտալիայի Սահմանադրությամբ, բայց մեկ շաբաթ տեւած քննարկումներն արդյունքի չեն հանգեցրել։
Որպես Իտալիային պատկանող նավթավերամշակող գործարան՝ ISAB-ը կարող է ստանալ անհրաժեշտ ֆինանսավորում այլ աղբյուրներից նավթ գնելու եւ աշխատանքը շարունակելու համար, քանի դեռ երկարաժամկետ լուծումներ են փնտրվում։ «Դա կարեւոր է Սիցիլիայում զբաղվածության տեսակետից, Իտալիան բենզինով եւ դիզելային վառելիքով ապահովելու, ինչպես նաեւ Եվրոպայում մեր քաղաքական իմիջը պահպանելու համար»,- ասել է Վիլյան։
