Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ նոր էսկալացիայի հավանականությունը մեծ է։ Այս մասին NEWS.am-ի «Ուժի գործոն» հաղորդաշարի թողարկման ժամանակ ասաց ՌԴ ԱԳՆ ՄՀՄՊԻ (МГИМО) Միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, քաղաքագետ Նիկոլայ Սիլաեւը։
Նրա խոսքով, ադրբեջանական դիվանագիտությունը շատ մեծ խաղադրույք է կատարել խաղաղության պայմանագրի վրա, հատկապես այն բանի վրա, որ այս խաղաղության պայմանագիրն արագ կնքվի՝ օգտվելով ներկա իրավիճակից։ «Այն, որ պետք է դա կնքել, հիմա արդեն բոլորն են համաձայն։ Հարցն այն է, թե ինչպես եւ ինչ սկզբունքներով։ Ինձ համար լիովին ակնհայտ չէր, որ խաղաղության պայմանագրի ստորագրումն անհնար է։ Երբեմն տպավորություն էր ստեղծվում, որ Երեւանը պատրաստ է համաձայնել այն մոտեցումներին, որ Բաքուն է առաջարկում։ Բայց, ըստ երեւույթին, ուժային ճնշման ու զիջումների կոչերի համադրումը, ինչպես պարզվեց, անարդյունավետ է, քանի որ ուժային ճնշման պայմաններում երկիրը հակված չէ զիջելու։ Ոչ ոք չգիտի, թե հետագայում ինչ կպահանջեն, եթե ենթադրենք, որ խաղաղ պայմանագիրը կնքվի։ Ուստի ես չեմ սպասում, որ այդ պայմանագիրը շուտով կստորագրվի»,- ընդգծեց Սիլաեւը։
Նա կարծում է, որ Լավրովի վերջին հայտարարությունները հաստատում են Պուտինի այն թեզը, որն արտահայտվեց «Վալդայ» ակումբի մասնակիցների հետ հանդիպման ժամանակ, երբ նա ասաց, որ Ռուսաստանը կաջակցի ցանկացած որոշման, որին կհանգեն կողմերը։ Միաժամանակ, փորձագետը նշեց, որ առնվազն երկու մոտեցում կա, թե ինչ անել Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը։
«Մոտեցումներից մեկն այն է, որ Լեռնային Ղարաբաղն առանց վերապահումների ճանաչվում է որպես Ադրբեջանի տարածք։ Երկրորդ մոտեցումը կապված է այն բանի հետ, որ վերապահումն արվում է, եւ կարգավիճակի հարցը հետաձգվում է։ Տեսականորեն կարելի է պատկերացնել նաեւ երրորդ տարբերակը։ Դա խաղաղության մի պայմանագիր է, որով կկարգավորվի Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը Ադրբեջանի կազմից դուրս։ Ըստ էության, Լավրովը պարզապես հաստատեց, որ կողմերի համար կան տարբեր տարբերակներ, եւ կողմերն իրենք պետք է ընտրեն։ Արդյոք Ալմա Աթայի հռչակագրին Լավրովի հղումը նշանակում է հրաժարում Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի քննարկումից, նշանակում է արդյոք այդ հղումը կարգավիճակի հարցի վերջնական որոշում, ես դժվարանում եմ ասել։ Սակայն կարեւոր է նաեւ այն, թե որ պահին է Ղարաբաղն ընդունել իր անկախության հռչակագիրը, ինչ տարածքային կազմով են նախկին խորհրդային հանրապետությունները ստորագրել Ալմա Աթայի հռչակագիրը։ Սա շատ հետաքրքիր միջազգային-իրավական հարց է»,- ընդգծեց քաղաքագետը։
