Հայաստանում եւ աշխարհում մեծ արձագանք ստացած բողոքի ալիքը եւ ստեղծված միջազգային բարենպաստ ֆոնը պաշտոնական Երեւանին պետք է ստիպեին առավել վճռական քայլերի դիմել, այդ թվում` Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության դե յուրե ճանաչում եւ երկու պետությունների միջեւ ռազմավարական համագործակցության պայմանագրի ստորագրում` փոխադարձ անվտանգության տարրերի ներառմամբ: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցին հայտնել է ԼՂՀ-ի Արտաքին քաղաքականության եւ անվտանգության հանրային խորհրդի նախագահ Մասիս Մայիլյանը` պատասխանելով այն հարցին, թե Հայաստանը, Սաֆարովի ներման ֆոնին, պե՞տք է ճանաչի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախությունը:
Նրա կարծիքով, այս քայլերը ունակ են կանխել դեպքերի ռազմական զարգացումները եւ ամրակայել տարածաշրջանային անվտանգությունը: «Ցավոք, Հայաստանի Ազգային Ժողովի արձագանքը ստեղծված իրավիճակի համար թույլ եւ անբավարար էր»:
Պատասխանելով այն հարցին, թե որքանով է նպատակահարմար Հայաստանի` ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացից հրաժարումը` Մաիլյանը նշել է, որ վերջին դեպքերը եւս մեկ անգամ ապացուցեցին, որ ադրբեջանական քաղաքականությունը, կաշառելով միջազգային եւ ազգային քաղաքական գործիչներին, իրական վտանգ է հանդիսանում Ղարաբաղի եւ Հայաստանի անվտանգության համար, եւ կասկածի տակ է դնում ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության արդարացի լուծման գործընթացը:
«Նման պայմաններում Հայաստանը կարող է դադարեցնել իր մասնակցությունը Մինսկի գործընթացին եւ բանակցությունների վերսկսման համար ղարաբաղյան հակամարտության հայկական կողմերը իրավունք ունեն ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդ երկրներից` ԱՄՆ-ից, Ռուսաստանից, Ֆրանսիայից անվտանգության ապահով երաշխիքներ պահանջել: Նման երաշխիք կարող է դառնալ Արցախի միջազգային ճանաչումը եւ նրա ընդգրկումը` միջազգային անտանգության համակարգ: Փակելով ռազմական հեռանկարները` միջնորդները կապահովեն հակամարտության կարգավորման առանցքային այլ խնդիրների քննարկման պայմաններ»,-ասել է Մայիլյանը:
Հիշեցնենք, որ ադրբեջանցի զինծառայոց Ռամիլ Սաֆարովը, ով 2004 թ-ին Հունգարիայում ՆԱՏՕ-ի` «Համագործակցություն հանուն խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում տեղի ունեցող անգլերեն լեզվի դասընթացի ժամանակ կացնահարել է հայ սպա Գուրգեն Մարգարյանին եւ ցմահ ազատազրկման էր դատապարտվել Հունգարիայի դատարանի կողմից, 2012 թ-ի օգոստոսի 31-ին Հունգարիայից արտահանձնվել է Ադրբեջան, որտեղ նրան ներում են շնորհել եւ բարձրացրել են զինվորական կոչումը:
