Ըստ Nature Ecology and Evolution ամսագրում հրապարակված ուսումնասիրության, ընտանիքի խմբի կառուցվածքը կենդանիներին խթան է տալիս օգնելու կամ վնասելու:

Հետազոտողները ուսումնասիրել են, թե ինչպես է փոխվում գենետիկական կապը եւ ամրությունը կյանքի ընթացքում կաթնասունների յոթ տեսակների մոտ.տարբեր կենդանիների մոտ այս ցուցանիշը տատանվում է՝ կախված սերունդի սեռից։

Օրինակ, արու եւ էգ մարդասպան կետերը մնում են նույն խմբում, ինչ իրենց մայրը, ուստի տարիքի հետ էգերն ավելի ու ավելի են մերձավոր ազգականների թիվը մեծացնում՝ ունենալով երեխաներ եւ թոռներ: Սակայն այլ կենդանիներ, ի վերջո, կարող են ապրել ավելի քիչ մերձավոր ազգականների մեջ:

Ըստ հետազոտողների, երբ կենդանին ապրում է գենետիկ մերձավոր ազգականների խմբում, նա կարող է ամբողջ խմբին օգնելու վարք դրսեւորել:

Այնուամենայնիվ, երբ կենդանին ապրում է ավելի քիչ ազգակիցների կամ կապ չունեցող կենդանիների հետ, եսասիրական կամ նույնիսկ վնասակար վարքագիծը կարող է լավագույն ռազմավարությունը լինել:

Հետազոտության մեջ ընդգրկված տեսակներից արու բծավոր բորենիները, ռեզուս կապիկները եւ դեղին բաբունները սովորաբար հեռանում են իրենց նախնիների խմբից, երբ հասունանում են:

Շիմպանզեների մոտ էգ սերունդները լքում են խումբը, մինչդեռ մարդասպան կետերի եւ մանգուստների դեպքում երկու սեռերը սովորաբար մնում են այն խմբում, որտեղ ծնվել են:

Հաշվի առնելով, որ կենդանիների մոտ գեների գոյատեւումն ապահովելու անհրաժեշտությունը, ընտանեկան խմբի մերձեցման այս երկարաժամկետ փոփոխությունները կենդանիներին տարբեր խթաններ են տալիս՝ իրենց կյանքի ընթացքում օգնելու կամ վիրավորելու վարքագծին դրսեւորելով:

«Մեր արդյունքները ցույց են տալիս, որ խմբին օգնելու կամ վնասելու խթանները փոխվում են տարիքի հետ՝ կախված յուրաքանչյուր տեսակի սոցիալական կառուցվածքից»,- նշել են գիտնականները։