Եթե իշխանություններն ասում են, որ իրենք չպետք է բանակցեն Արցախի հարցով, ուրեմն նրանք չպետք է ստորագրեին նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունն այն տեսքով, որով այն ստորագրվել է։ Այդ դեպքում ինչո՞ւ են ոչնչացրել հյուսիսային ու կենտրոնական պաշտպանական գծերը՝ հանձնելով Քարվաճառը, Քաշաթաղը և այլ տարածքներ՝ ապագայում լուրջ գլխացավանք ստեղծելով Հայաստանի համար, ինչին Ալիևն անորոշ ակնարկում է։ Այս մասին NEWS.am -ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց քաղաքական վերլուծաբան Արգիշտի Կիվիրյանը։
Նրա խոսքով, Ալիեւը Հայաստանից 50 մլրդ դոլարի փոխհատուցում է պահանջելու։
«Այդպիսով, նա օրինականացնում է իր գրաված տարածքները։ Եվ դա չի վերաբերում այսպես կոչված «անկլավներին»։ Չի բացառվում, որ Ադրբեջանը պահանջի իր իրավասության տակ հանձնել Սյունիքով անցնող միջանցքը»,- նշեց փորձագետը։
Նրա խոսքով՝ Հայաստանի Անվտանգության խորհրդի քարտուղարն իր վերջին հայտարարություններով փորձում է սրել հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ։
«Հայաստանում սթափ ուժերի իշխանության գալուց հետո անհրաժեշտ կլինի հետաքննություն անցկացնել և հասկանալ, թե այդ մարդիկ ում շահերն են ներկայացնում և ինչու են ցանկացել ամեն գնով ավելացնել հակառակորդների թիվը տարածաշրջանում։
Փաշինյանի ընտրած ճանապարհը իրական խաղաղության չի տանում։ Դա ի սկզբանե պարզ էր և ժամանակի ընթացքում ավելի պարզ է դառնում։ Բոլորը հասկանում են, որ խաղաղությունը կարող է երաշխավորվել միայն այն դեպքում, եթե դու քեզանից մի բան ես ներկայացնում՝ պետականությանն ու անվտանգության համակարգի ամրապնդման ճանապարհով։ Հակառակ դեպքում դա ոչ թե խաղաղություն է, այլ պատերազմի հայտարարություն։ Հայաստանի իշխանությունների ներկայիս քաղաքականությունն էլ ավելի է ոգեշնչում Ադրբեջանին նոր պատերազմ սկսել»,- ընդգծեց Կիվիրյանը։
Վերլուծաբանը հավելեց, որ մշտական զիջումները հարցեր են առաջացնում նաև դաշնակիցների մոտ։
«Փաշինյանն անգամ չգիտի, թե ինչի շուրջ է բանակցում։ Ի՞նչ խորհրդային քարտեզների մասին է խոսքը։ Ադրբեջանը ոչ թե Խորհրդային Ադրբեջանի, այլ ադրբեջանական առաջին մուսաֆաթական հանրապետության իրավահաջորդն է, և այն ժամանակվա քարտեզների ընդունումը միայն ժամանակավոր է լինելու։ Որպես այդ հանրապետության իրավահաջորդ՝ ժամանակակից Ադրբեջանը հավակնում է առնվազն Սյունիքին, Սևանի կեսին և նույնիսկ Իջևան քաղաքին։ Սրանք են Ադրբեջանի ռազմավարական նպատակները։ Փաշինյանն ու իր թիմն այն մտքի կրողներն են, որ եթե Հայաստանը հրաժարվի իր պահանջներից, ապա հակառակորդներն էլ կհրաժարվեն իրենցից։ Բայց կյանքը ցույց տվեց, որ այս գաղափարն անիրագործելի է»,- ասաց նա:
Կիվիրյանը կարծում է, որ Հայաստանը պետք է ներկայացված լիներ Էրդողանի երդմնակալությանը, բայց միայն ԱԳՆ մակարդակով։
«Ալիևն ու Էրդողանը գիտեն, թե ով է իրենց դիմաց կանգնած, գիտեն, որ այդ մարդը (Փաշինյանը-խմբ.) պատրաստ է հանուն իր իշխանության զոհաբերել երկրի շահերը։ Ծիսական հարցերում պատահարներ չկան։ Հայաստանի իշխանությունների քաղաքականության արդյունքում երկիրը դարձել է Ադրբեջանի կցորդը, ուստի երդմնակալության ժամանակ Փաշինյանին տեղավորել են Ալիևի թիկունքում։
Դիվանագիտական ժեստերը պետք է ժամանակ շահել ու հզորացնել բանակը, անվտանգության ողջ համակարգը, ամրապնդել դիվանագիտական կապերն այլ երկրների հետ։ Բայց միայն ժեստերը, որոնց վրա է բացառապես ուշադրություն դարձնում Փաշինյանը, ինքնանպատակ չեն կարող լինել»,- եզրափակեց նա։
