Գևորգ Գևորգյանի նիստերն էլ էին Գորիսում, հիմա տեղափոխվել են Երևան: Նիստից հետո Երևան վերադառնալու ճանապարհին ծնողներից մեկը վատացավ, տեղափոխեցինք «Աստղիկ» ԲԿ, որտեղ 2 վիրահատություն տարավ, այս պահին անվասայլակով է: Մենք դիմեցինք, որ Ջալալ Հարությունյանի դատերն էլ տեղափոխեն Երևան, բայց մերժեցին: Շատ դժվար է, ճանապարհը երկար է, ծնողներն առողջություն չունեն այդքան, բացի այդ, աշխատում են: Ուղղակի ցանկանում ենք, որ նիստերը Երևանում անցկացվեն, բոլորս էլ կարողանանք մասնակցել, որովհետև մենք բոլորս հետևողական ենք լինելու գործին: Այս մասին այսօր՝ մարտի 29-ին, NEWS.am-ի հետ զրույցում ասաց 2020 թվականին «Ցորի» զորամասի զոհված զինծառայող Դավիթ Ազատյանի մայրը՝ Քրիստինե Ազատյանը:
Ասյա Մանուկյանի ՝ Նարեկ Օհանյանի մոր խոսքով էլ, Արցախից զոհված տղաներ նույնպես կան, որոնց ծնողներն Արցախում են թողել ամեն ինչ և Հայաստան եկել: Այս պահին նրանք շատ վատ կարգավիճակում են ապրում, Գորիս հասնելը ֆինանսապես էլ է դժվար:
2020 թվականի հոկտեմբերի 12-ին զոհված զինծառայողների ծնողները դեպքից մանրամասներ են պատմում, ասում են՝ վերևից հրաման է եղել՝ չկրակել, թողնել, որովհետև մերոնք են, բայց իրականում մերոնք չեն եղել: Տղաները չորս կողմից ընկել են շրջափակման մեջ: Հրամանատարները տղաներին թողել են, արդյունքում տղաները զոհվել են:
Ծնողների խոսքով, Ջալալ Հարությունյանը մի քանի անգամ ելույթ է ունեցել, ասել է, որ հնարավոր է ինքը սխալ հրաման է տվել, սակայն կռվի դաշտում գտնվողները պետք է արագ և ճիշտ կողմնորոշվեին և նահանջեին:
«18-20 տարեկան տղաներին թողել են անպաշտպան և փախել, և այսօր ոչ ոք դրա համար պատասխանատվություն չի կրում: 18 տարեկան տղաները միայնակ ինչպե՞ս պիտի կողմնորոշվեին՝ տարածքին անտեղյակ լինելով, այդ մեծ դիվերսիոն խմբից ինչպե՞ս պիտի պաշտպանվեին: Բոլորը մնացել են, պայքարել մինչև արյան վերջին կաթիլը և զոհվել»,-ասում է Ասյա Մանուկյանը:
Ծնողները պատմում են, որ տղաների մարմինները 1 տարի 3 ամիս անց են գտել: Ադրբեջանն է փոխանցել տղաների մասունքները:
Քրիստինե Ազատյանի խոսքով, Գևորգ Գևորգյանի նիստն արդեն 3 տարի է ընթանում է, բայց դեռ վերջին փուլին չեն հասել, չգիտեն էլ՝ երբ կհասնեն: Ամեն ինչ անելու են արդարության հասնելու համար, սակայն հիմա միայն Աստծո դատաստանին են հավատում:
