Չկան նախադրյալներ, որ հայկական եւ ադրբեջանական կողմերը ԼՂ հարցով փոխզիջման կհասնեն, եւ բանակցային գործընթացը կարող է տեւել ավելի քան տասնյակ տարի: Այս մասին տեսակամրջի ժամանակ ասել է ՄԳԻՄՕ Միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող Սերգեյ Մարկեդոնովը:
Նրա խոսքով՝ ռուսական կողմը ելնում է նրանից, որ ստատուս քվոն լավագույն որոշումը չէ, սակայն պետք է կողմերին հնարավորություն տալ լուծել բոլոր վիճելի հարցերը:
«Ստատուս քվոյի նկատմամբ անհանդուրժողականության մասին հաճախ խոսում է Արեւմուտքը, իսկ արագացված որոշումը չի բխում Մոսկվայի շահերից, այդ պատճառով անիմաստ է մեղադրել Մոսկվային: Ավելի լավ է 10 տարի բանակցություններ վարել, քան մեկ օր պատերազմել»,-նշել է նա:
Փորձագետը պարզաբանել է, որ ԼՂ հակամարտության փուլային կարգավորման մասին ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի խոսքերում սենսացիոն ոչինչ չկա, քանի որ այդ տերմինաբանությունն օգտագործվել է 2-3 տարի առաջ:
«Բանակցային սեղանի շուրջ քննարկվում է Ղարաբաղի կարգավիճակը, փախստականների ու շրջանների հարցը: Փուլայնությունը կա նաեւ Մադրիդյան սկզբունքներում, որոնք ակտիվորեն քննարկում է հայ հասարակությունը: Այստեղ որոշակի նյուանս կա: Փուլայնությունը կոշտ երկփուլայնություն է ենթադրում: Սակայն շրջանների ազատագրման հարցը պետք է սերտորեն կապված լինի այդ թվում նաեւ Ղարաբաղի վերաբերյալ կարգավիճակի բովանդակային կողմի հետ: Եթե որպես հիմք ընդունվում է դա, ապա գործընթացները պետք է հստակ համաժամանակեցվեն, իսկ կարգավիճակի հարցը պետք է անմիջապես լուծվի, քանի որ տարածքների ազատագրումը կապված է անվտանգության համար ռիսկերի հետ: Հակառակ դեպքում հայկական ուժերի՝ յոթ շրջաններից դուրս գալը կարող է հակամարտության սրման հանգեցնել»,- պարզաբանել է Սերգեյ Մարկեդոնովը:
Քաղաքագետը հավելել է, որ նորացված մադրիդյան սկզբունքներում հանրաքվեն որպես իրավականորեն պարտադիր ընթացակարգ է սահմանվում, եւ դա ռիսկային է Բաքվի համար, քանի որ դրա արդյունքներով Ղարաբաղը կարող է Ադրբեջանի սահմաններից դուրս լինել: «Իհարկե, այդ սկզբունքներում կան բացեր: Օրինակ՝ ինչպիսի՞ն պետք է լինի Հայաստանը եւ Ղարաբաղը միացնող անվտանգության միջանցքի լայնությունը. դա Լաչինի միջանցքն է, թե՞ ամբողջ Լաչինը, թե՞ Քելբաջարը, որը որոշակի իմաստով ավելի կարեւոր է՝ հաշվի առնելով, որ այնտեղ է գտնվում Ղարաբաղը մատակարարող ջրային պաշարների 90 տոկոսը»,- եզրափակել է ռուս փորձագետը:
