Ռուսաստանը երբեք չի հրաժարվել իր պարտավորություններից, կարծում եմ, որ Ռուսաստանը կկատարի իր պարտավորությունները Հայաստանի հանդեպ, ինչպես մեկ անգամ չէ, որ կատարել է պատմության մեջ։ Այս մասին մարտի 29-ին Երեւանում կայացած քննարկման ժամանակ հայտարարել է ռուս քաղաքագետ Մաքսիմ Վասկովը։
Նա ասել է, որ Ռուսաստանի փորձագիտական հանրության և քաղաքացիական հասարակության վրդովմունք է Արցախում Ադրբեջանի իրականացրած ցեղասպանության կապակցությամբ։
Փորձագետը նշել է, որ Թուրքիան այժմ իրականացնում է պանթուրքական դոկտրինան։
«Ռուսաստանում հստակ տեսել են թուրքական քարտեզը, որը ցույց է տալիս Ռուսաստանի թյուրքաբնակությամբ շրջանները։ Մենք շատ լավ տեսնում ենք, թե որոնք են Թուրքիայի հավակնությունները, ինչպես կարող են սպառնալ տարածաշրջանին, և որ ՆԱՏՕ-ն կանգնած է Թուրքիայի թիկունքում։ Տարածաշրջանում աշխարհաքաղաքական գերակայության Թուրքիայի ցանկության այս վեկտորը վերաբերում է նաև Կովկասի ռուսական տարածքներին։ Բացի այդ, Թուրքիան չի ճանաչում Ղրիմը որպես ռուսական»,- ասել է Վասկովը։
Նրա կարծիքով, Թուրքիան կձգտի Հայաստանը դնել իր քաղաքական վերահսկողության տակ և կպահանջի հայ ժողովրդից և Հայաստանից հրաժարվել Հայոց ցեղասպանության ճանաչումից։
Այս ամբողջ աշխատանքը, ըստ նրա, շատ սերտորեն կապված է հավաքական Արեւմուտքի աշխարհաքաղաքական նախագծերի հետ։
Հայ ժողովրդի որոշումը լինելու է ինքնիշխան, բայց եվրաինտեգրման առումով Ուկրաինայի վառ օրինակը կա:
«Արևմուտքն իսկապես ցանկանում է խզել Ռուսաստանի և Հայաստանի հարաբերությունները աշխարհաքաղաքական առճակատման շրջանակներում։ Որպես այս գործընթացի մաս՝ նրանք պատրաստ են ցանկացած բան խոստանալ: Բայց մենք պետք է կշռադատենք ռիսկերը: Հայաստանը պատրա՞ստ կլինի խզել տնտեսական հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ. Ռուսաստանը ստիպված կլինի պաշտպանել իր շուկան. օրենքները, որոնք վերաբերում են ոչ բարեկամ պետությանը, ինքնաբերաբար կակտիվանան: Սա կարող է ազդել Եվրամիության նկատմամբ թշնամաբար տրամադրված Իրանի հետ Հայաստանի հարաբերությունների վրա»,- ընդգծեց քաղաքագետը։
Ռուսական МИР քարտի սահմանափակումները, նրա խոսքով, Հայաստանի համար կբերեն տնտեսական կորուստների։
«Միևնույն ժամանակ հնարավոր չի լինի խզել ռուս և հայ ժողովուրդների կապերը, բայց տնտեսական առումով փոփոխություններ կարող են լինել։ Քանի դեռ Հայաստանն իրականում պահպանում է համագործակցային հարաբերություններ Ռուսաստանի հետ, Երևանը շատ ավելի մեծ հետաքրքրություն է ներկայացնում նույն արևմտյան երկրների համար, քան Հայաստանը, որն, ի վերջո, կընտրի Արևմուտքը։
Այս դեպքում ի՞նչը կխանգարի Արեւմուտքին տիրանալ ու թելադրել իր պայմանները։ Ինչո՞ւ պետք է Հայաստանին հատուկ պայմաններ տան, որ ոչ մեկին չեն տվել։ Ինչպե՞ս են սա բացատրելու իրենց հարկատուներին։
Բալթյան երկրներում մարշալ Բաղրամյանին անվանում են խորհրդային դահիճ։ Հայաստանում պատրա՞ստ են նրա մասին այդպես խոսել։ Եվ ԵՄ-ն դա կպահանջի, նույնիսկ չկասկածեք։ Հայաստանում պատրա՞ստ կլինեն խաչ քաշել այնպիսի մեծ մարդու կենսագրությունը, ինչպիսին Գարեգին Նժդեհն է, ով Ռուսական կայսրության բանակում Սուրբ Գեորգի ասպետ էր։
Ռուսաստանը վրեժխնդիր չի լինի և չի վատացնի հայերի վիճակը, բայց Հայաստանի հնարավոր անդամակցությունը ԵՄ բացառում է մասնակցությունը ռուսական ինտեգրացիոն կառույցներին՝ ելնելով ԵՄ առանձնահատկություններից»,- եզրափակեց Վասկովը:
