Ուռուցքաբան-օրթոպեդ Ալեքսանդր Սեինյանն այն բժիշկներից է, որը 44-օրյա պատերազմի հենց սկզբից Արցախ է մեկնել, իր ջանքերը ներդրել վիրավորներին փրկելու հարցում։
Նա պատմում է, որ պատերազմի սկսելուն պես բոլոր բժիշկները մի մարդու պես գնացել են Արցախ։
«Բոլորը մտածում էին, թե Քառօրյա պատերազմի նման է լինելու, բայց արի ու տես, որ բավականին լուրջ բան դարձավ՝ լուրջ զոհերով, վիրավորումներով։ Չէինք մտածում, որ իրականում այդ աստիճանի կլինի։ Հոգեպես դժվար էր այն, որ բավականին երիտասարդ տղաներն այդպիսի վիրավորումներով էին»,- ասում է բժիշկ Սեինյանը։
Ալեքսանդր Սեինյանին տպավորել է հիմնականում երիտասարդների ամուր ոգին. «Ինչ դուխ ունեին այդ տղերքը, վիրավորումներով եկած տղաները խնդրում էին՝ այնպես անենք, որ արագ բուժենք, որովհետեւ այնտեղ մի հատ տանկ կա, որը չեմ խփել, եւ ասում էին՝ ընկերներս մնացել են այնտեղ, գնամ, հասնեմ ընկերներիս»։
Նա պատմում է, որ վիրավորների հիմնական մասը հարավային կողմից էին բերվում. «Ով գալիս էր, ասում էր՝ Հադրութից եմ եկել, այնտեղ վիճակը լուրջ էր բավականին։ Հրազենային վիրավորումով զինծառայող մի հատ եմ ունեցել»։
Բժիշկը Երեւան է եղել 12 օր անց, երբ վիրավորներին բերել են արդեն «Ուռուցքաբանական» կենտրոն։
«Մեկ տարին շատ արագ անցավ, թվում էր՝ երեկ է եղել։ Բժիշկների բանակն այս պատերազմում հաղթեց»,- ասում է Սեինյանը։
