News
Լրահոս
News
Հինգշաբթի
Մարտ 28
Տեսնել լրահոսը

Ֆրանսիայի հայազգի մշակույթի գործիչները դիմել են Ֆրանսիայի ԱԳՆ ղեկավար Ժան-Իվ Լե Դրիանին՝ կապված Լեռնային Ղարաբաղում ողբերգական իրավիճակի հետ: Նրանց համար անհասկանալի է ԱԳՆ ղեկավարի լռությունը, հաղորդում է «Inosmi»-ն:

«Դուք սահմանափակվել եք Արցախի անկախությունը ճանաչելու Ֆրանսիայի ամբողջ հայ համայնքի եւ պատգամավորների կոչին լակոնիկ պատասխանով: Չցանկանալով ասված այդ խոսքերը նշում են Ֆրանսիայի «չեզոքությունը»: Ձեր կողմից որեւէ առաջարկ կամ գաղափար չի հնչեցվել, որը ցույց կտար ձեր մտահոգությունը Արցախի դեմ թուրք-ադրբեջանական կոալիցիայի ագրեսիայի կապակցությամբ: Դուք երբեք չեք դատապարտել այդ զանգվածային, կոշտ եւ տոտալ ագրեսիան:

Լքված Արցախ

Արցախ՝ տարածաշրջանի իրական անվանումը, որը թաթարները, կներեք, ադրբեջանցիներն անվանել են Լեռնային Ղարաբաղ: Սակայն, կարծում եմ, Դուք գիտեք այդ մասին: Դուք կրթությամբ պատմաբան եք, եւ պետք է իմանաք՝ ինչ հանգամանքներում է 1918 թվականին հորինվել Ադրբեջանն ու ինչու է Լենինը, ով մտածում էր, թե այդպիսով Մուստաֆա Քեմալ Աթաթուրքին կներգրավի կոմունիստական ճամբարում, Ստալինին թույլ տվեց կիսել Հայաստանը եւ Նախիջեւանը ու Արցախը փոխանցել Ադրբեջանին: Իսկապես, մենք՝ հայերս, որեւէ հետաքրքրություն չենք ներկայացնում Ֆրանսիայի համար՝ բացառությամբ ռազմական ժամանակաշրջանի: Մանուշյանն ու արեւելյան լեգեոնի հազարավոր կամավորներ դարձան դրա վկաները: Այդ ամենն անցյալում է: Սակայն անցյալը կրկին կհայտարարի իր մասին, մենք կլինենք այստեղ, դրանում չկասկածեք:

Մենք դեռ ոչինչ չարժենք Ձեր կոմերցիոն աշխարհընկալումներում, եւ Ձեր «չեզոքությունը» բացարձակ տրամաբանական է:

Դուք նեղացնում եք դիվանագիտական դաշտը՝ ի շահ տնտեսական եւ ֆինանսական պրագմատիզմի: Ես հասկանում եմ, որ կոմերցիոն տեսակետից էթիկան ոչինչ չի նշանակում. դա հնացած է, դա անցյալ աշխարհի այլ արժեքներ են: Դուք Ադրբեջանին ներկայացնում եք որպես ժողովրդավարական երկիր, այնինչ, այնտեղ ավտոկրատ դիկտատուրա է տիրում: Դուք գիտեք, որ Ալիեւը ճնշում է իր ժողովրդին, լեզգինների եւ թալիշների զավակներին ուղարկում՝ կռվելու այլոց թշնամու հետ: Դուք գիտեք, որ ընտանիքը թալանում է նավթադոլարներ, որոնք, հավելեմ, որ երկար չեն ծառայի:

Ձեզ հայտնի է Արցախում 1987 թվականի հանրաքվեից հետո ջարդերի մասին: Պատգամավորների պալատը բավարարեց հարցումը, քանի որ այն համապատասխանում էր Գորբաչովի ժամանակների ԽՍՀՄ օրենքներին: Այնուամենայնիվ, փաստաթղթի վավերացումից հետո ջարդեր տեղի ունեցան Սումգայիթում եւ Բաքվում, որի զոհ դարձան Ադրբեջանում ապրող խաղաղ հայեր, լռեցվեցին ժողովրդավարական ձայները:

Քանի որ ժամանակակից պատմությունը Ձեր առաջին կիրքն է, Ձեզ հայտնի կլինի այդ տարածաշրջանում ջարդերի մասին, որոնք կազմակերպել են թաթարները, կներեք, ադրբեջանցիները 1906, 1918 եւ 1920 թվականներին:

Այո, պարոն նախարար, սա երկար եւ արյունալի պատմություն է: Դուք, հավանաբար, միամտորեն կարծում էիք, որ ամեն ինչ ավարտվել է 1915 թվականին: Այնուամենայնիվ, այդ մարդիկ ունեն «երկու ժողովուրդ՝ մեկ ատելություն» հայացքներ, եւ իրենց նախնիների գործը ցանկանում են ավարտին հասցնել:

Էրդողանը, մեջբերում եմ, ասել է. «Եթե դուք նման կերպ շարունակեք, վաղը ոչ մի եվրոպացի, ոչ մի արեւմտացի իրեն անվտանգ չի զգա աշխարհում ոչ մի վայրում»: Ալիեւն, իր հերթին, խոստացել է. «Մենք հայերին կքշենք, ինչպես շների, եւ նրանց կխեղդենք սեփական արյան մեջ»: Կամ էլ եւս մեկը. «Նրանց (ֆրանսիացիներին) մնում է Մարսելն արաբներին հանձնելը»: Ահա, չարության եւ հիմարության նման մակարդակի հետ գործ ունեն Երեւանն ու Ստեփանակերտը:

Դուք, հավանաբար, ունեք վերացականանալու մեծ ունակություն: Կարող եմ միայն շնորհավորել Ձեզ այդ կապակցությամբ:

Արցախը մեզ համար Էլզասն ու Լոթարինգիան է, մենք երբեք այն չենք թողնի: Հասկանո՞ւմ եք: Մեզ ոչինչ չի մնում, քան դիմակայել, հակահարված հասցնել զավթիչներին, որոնք երազում են մեր մահվան մասին: Դա պատերազմ է, որի հետ բախվել է հայ ժողովուրդը, եւ դա լոկալ կոնֆլիկտ չէ: Դրա ապացույցն է Թուրքիայից եւ Պակիստանից ռազմական խորհրդատուների ներգրավումը, Սիրիայից, Լիբիայից եւ Աֆղանստանից ջիհադիստները: Լսեք Էրդողանի խոսքերը, եւ Դուք կհասկանաք իմ զգուշացումների էությունը: Նա հավատարիմ է իր խոսքին: Այդ չարությամբ եւ ատելությամբ լցված ռեւանշիզմը թափ է առնում: Եթե նրան չկանգնեցնենք, շատ ուշ կլինի, ընդ որում, ոչ միայն հայերի համար: Շուտով արյուն կարող է թափվել Հունաստանում եւ Բալկաններում: Ֆինանսական շահը չի՞ մթագնում Ձեր միտքը: Չե՞ք նկատում, թե ինչ է տեղի ունենում: Արցախի եւ Հայաստանի բնակիչները լոկ տարածաշրջանի մաս չեն: Նրանք են տարածաշրջանն արդեն ավելի քան 2000 տարի: Նրանք տարածաշրջանի դարպասներն են, նրա մշտական պահապանները:

Դուք պետք է հասկանաք, որ նրանք պաշտպանում են, մի՞ թե դուք պատմաբան չեք:

Հարգանքով՝

Սիմոն Աբգարյան՝ դերասան, դրամատուրգ եւ ռեժիսոր,

Սերժ Ավետիքյան՝ դերասան եւ ռեժիսոր,

Ռոբեր Գեդիկյան՝ ռեժիսոր, պրոդյուսեր եւ սցենարիստ»,-ասվում է Ֆրանսիայի հայազգի մշակույթի գործիչների նամակում:   

!
Այս նյութը հասանելի է նաև   English and Русский
Տպել
Կարդացեք նաև
Ամբողջը
Հայաստանի քաղհասարակության համատեղ զեկույցը ՄԱԿ-ի Խոշտանգումների դեմ կոմիտեին Ադրբեջանի 5-րդ դիտարկմանն ընդառաջ
Ժողովրդավարության զարգացման հիմնադրամը, «Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների» ՀԿ-ն, Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն...
Անհայտ կորած եւ գերեվարված 11 զինծառայողների ընտանիքները եւս 2 ամիս կստանան 300-հազարական դրամ աջակցությունը
Կառավարությունն իր այսօրվա՝ մարտի 28-ի նիստում որոշում կայացրեց, որով…
Լեմկինի ինստիտուտը մտահոգություն է հայտնել, որ Ադրբեջանի վարչախումբը կարող է հաշվեհարդար տեսնել հայ գերիների հետ
Հաշվի առնելով այդ անձանց նկատմամբ մարդու իրավունքների լրջագույն խախտումների բարձր ռիսկայնությունը…
ՄԱԿ-ի հարկադիր և ակամա անհետացածների հարցերով աշխատանքային խմբին են ներկայացվել ութ հայ զինվորականների գործեր
Բոլոր գործերը ներկայացվել են տուժողների ընտանիքների հետ համագործակցաբար։ ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների խորհրդի կողմից ստեղծված հիշյալ աշխատանքային...
Ադրբեջանցիների կողմից հայերի գլխատումը նրանց ընտանիքի անդամներին հոգեկան տառապանք պատճառելու համատարած մեթոդ է. Զեկույց
Բացի այդ՝ զեկույցում անդրադարձ կա Ադրբեջանում բարձրաստիճան պաշտոնյաների կողմից հանցագործներին ուղղված գովասանքին...
Առանց Ռուսաստանի օգնության Ադրբեջանը չէր կարողանա վերադարձնել Ղարաբաղը. ադրբեջանցի քաղաքագետ
Նա մեկնաբանել է Ռուսաստանի դերը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ...
Ամենաշատ