Դեռ մի քանի տարի առաջ Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանը միանշանակ բացասական վերաբերմունք ուներ Ռուսաստանի հանդեպ ու նրան անվանում էր օկուպանտ, ագրեսոր ու բռնության կայսերական քաղաքականության մեղսակից։ «Բայց 2010-ին, երբ Օրբանը իշխանության եկավ՝ տեղի ունեցավ կտրուկ փոփոխություն»,- գրում է Der Spiegel –ի քաղաքական տեսաբան Կենո Վերսեկը։
Եվ այսպես, 2014-ի հունվարին «Օրբանն ու Պուտինը ստորագրեցին հունգարական ԱԷԿ-ի արդիականացման նպատակով Ռուսաստանի կողմից 10 մլրդ եվրոյի չափով վարկի մասին համաձայնագիր, ինչը շատ քննադատությունների արժանացավ», իսկ մի քանի ամսից Օրբանը հայտարարեց, որ Ռուսաստանը «զարգացման ամենահաջող մոդելն» է ու ասաց, որ ինքն էլ է մտադիր Հունգարիայում կառուցել «ոչ լիբերալ պետություն» ։ Վերջին երեք տարում Պուտինի ու Օրբանի երրորդ հանդիպումը կայացավ այս տարվա փետրվարի 2-ին։
«Պուտինի համար կարեւոր է ցույց տալ, թե ԵՄ-ն որքանով պառակտված է հակառուսաստանյան պատժամիջոցների հարցում։ Իսկ Օրբանն էլ ուզում է ցույց տալ, որ Ռուսաստանը աջակցում է Հունգարիային, ընդ որում նոր հանգամանքներում, Թրամփի ընտրվելուց հետո, դրանից ամաչել այլեւս պետք չէ», Պուտին- Օրբան հանդիպման նշանակությունը այսպես է բացատրում հունգարացի քաղաքագետ Պետեր Կրեկոն։
Ըստ Կրեկոյի, Օրբանը ԵՄ-ում Պուտինի հանդեպ ամենաբարյացակամ տրամադրված առաջնորդն է, չնայած միակը չէ Արեւելյան Եվրոպայում։ Օրինակ Սլովակիայի վարչապետ Ռոբերտ Ֆիցոն վաղուց է կողմ արտահայտվում պատժամիջոցների չեղարկմանը։ Նույնն էլ Չեխիայի վարչապետ Միլոշ Զեմանը, իսկ Բուլղարիայում գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը դեմ են պատժամիջոցներին,ասվում է հոդվածում։
